PKNAB0277_0277_10871 - Ulespiegel fopt Joodse kooplui

Ulespiegel dèi wou ins e paar Judden ein staoven, ze ins d’rbij hebben. Dat waoren twië Judden, koupluj. En daoveur betaalde Ulespiegel op veurhand in e paar kaffees. Dów kump er die koupluj tegen, en ee geit mèt hun ein van die kaffees bènnen, en toen ’t op betalen aankeem pak Ulespiegel z’n heudje - ee haw altijd zoë e klein heudjen op de kop hé -, pak dat van zene kop âf, zèt ’t ins op zene vinger en er dräjde d’r effe mèt rónd en er zag toen: "Heeudje hèit alles besaalt". En dèi kaffeebaas daomèt ’t akkoord, natuurlik. Die koupluj bekeken zich die zaak ins good, en wie dat den twiëde kiër ouch zoë gegangen waor, begosjten die koupluj te beejen veur dat heudje te hebben. Jà, Ulespiegel dèi deeg wie enen echte kómmersant en er wou ’t hun neet verkoupen, wat maakde dat ee d’r achterâf ene schoëne sent veur krèig. Mer good, Ulespiegel dèi geit trug nao ze mooder en ee lèg heur dat hiël geval uiterein. E bitsje later zuut er die twië koupluj aankómmen en Ulespiegel zèit tegen zij mooder: "Gauw, haol e wit laken, dan gaon ich op de taofel liggen en ver doen zjus of dat ich doëd bèn." Zoë degen ze dat en wie die Judden dao bènnenkeemen deeg de mooder van Ulespiegel zjus of ze hiël veul verdreet haw (snikkend): "Och hiëre, is mich dèin ärme jóng doëd, wat gaon ich nów allein beginnen, hmf, hmf." Mer die Judden die trokken zich dao niks van aan hé en eine zèit zoë: "Dan geen ver ‘m noch mal op zijn moul schessen", en ee sjtröbde z’n brook al âf, mer zjus toen er boven Ulespiegel zij gezich keem, beet dèi hem in zijn kónt, en nog wâl ferm, dat dèi Jud jankentèire opspróng, hahaha!

ATU 1635* - Eulenspiegel’s Tricks    ATU 1635* - Eulenspiegel’s Tricks   

VDK 1635* - Eulenspiegel's Tricks    VDK 1635* - Eulenspiegel's Tricks   

AT 1635* - Eulenspiegel's Tricks    AT 1635* - Eulenspiegel's Tricks   

ATU 1539 - Cleverness and Gullibility.    ATU 1539 - Cleverness and Gullibility.   

AT 1539 - Cleverness and Gullibility    AT 1539 - Cleverness and Gullibility   

Uilenspiegel besloot twee Joodse kooplui eens een peer te stoven. Nadat Uilenspiegel iets had geregeld met een cafébaas, ging hij met de twee joden naar het café. Nadat de mannen gedronken hadden, nam Uilenspiegel zijn hoedje van zijn hoofd en zei: "Hoedje heeft alles betaald". De cafébaas was akkoord. Toen Uilenspiegel nog een tweede keer hetzelfde deed, wilden de kooplui per se dat hoedje hebben. Uilenspiegel verkocht zijn hoedje voor een groot bedrag. Thuisgekomen vertelde Uilenspiegel aan zijn moeder wat hij had meegemaakt. Opeens zag de moeder de twee Joodse kooplui aankomen, waarop Uilenspiegel sprak: "Haal snel een laken en dan zullen we doen alsof ik dood ben!" De schelm ging op tafel onder het laken liggen en zijn moeder snikte: "Och, nu is mijn arme jongen dood. Wat moet ik nu beginnen..." De joden trokken zich niets aan van het verdriet van de vrouw en één van hen sprak: "We zullen hem eens op zijn gezicht schijten!" en hij trok zijn broek naar beneden. Uilenspiegel was echter op zijn hoede en beet de jood in zijn billen. Schreeuwend van de pijn sprong de jood op.

P. Knabben, Leuven, 1970

4. Historische sagen

limburgs (maasvallei)

O/IX/-

fabulaat

Uilenspiegel    Uilenspiegel   

jood    jood   

Uilenspiegel    Uilenspiegel   

Opgrimbie    Opgrimbie