LDREE0132_0133_11630

Elisa:Ja, ik heb nog gehoord dat de heksen samenkwamen. En dan ook nog van mijn grootmoeder. In de zomer ging ze altijd van Munster naar Maastricht met de kruiwagen om aardappelen en zo te verkopen. En ze had altijd 'leed' (moeite) om de kruiwagen te duwen. Er zat iets op die kruiwagen die dat altijd zo zwaar maakte. En als ze terugkwam was dat ook en dat was verschillende keren zo. En toen was ze beginnen te vloeken en ook tegen God en vragen waarom God dat deed en toen zag ze iets van de kar springen, een heks. En toen was ze zo slim geweest, de mensen waren vroeger zo een beetje gelovig, dan legde ze in het vervolg een paar stokken in een kruisje en dan kon ze (de heks) niet meer binnen en niet meer op de kruiwagen springen. De mensen wisten och arme niet meer wat doen hé. Maar dan kwam daar niks meer hé, dan was het huis getekend.Liesbeth:Dat was uw grootmoeder, die dat aan de hand had?Elisa:Trien heette ze, en dat vertelde zij. En dan waarschuwde ze ons: "Kind, kijk goed uit". Maar ze zag de heks nooit meer. Ze hebben het nooit geweten hoe dat kon en wie dat was. Maar ze had toch zo 'leed'.Liesbeth:En dat was in Munster? Daar gebeurde toch veel van dat heksengedoe hé?Elisa:Ja, daar woonden mensen die door de duivel waren bezeten hé.

Een vrouw ging in de zomer met een kruiwagen van Munsterbilzen naar Maastricht om aardappelen te verkopen. Onderweg stelde de vrouw vast dat de kruiwagen bijzonder zwaar woog. Toen de vrouw aan God vroeg waarom hij dat deed, sprong er plots een heks van de kruiwagen. De volgende keer legde de vrouw twee stokjes in de vorm van een kruis op de kruiwagen, zodat de heks er niet meer op kon springen.
In Munsterbilzen woonden mensen die door de duivel waren bezeten.

L. Dreessen, Leuven, 2002

2.1 Heksen

limburgs (groot-bilzen)

21g

Grootmoeder van de informant

fabulaat

Munsterbilzen    Munsterbilzen   

Maastricht    Maastricht   

Munsterbilzen    Munsterbilzen