ADESM0068_0069_29823 - Man na dodenwake geleid

Man na dodenwake geleid.Ewel, ’t wa der e vrouwmens dood, hè, een jongedochter dood, van Merliers, zo vader, da was tuus no ezo de mode dan ze der gingen bij waken tot den twaalven, en ie wierd ten twaalven afgelost van nen andre gebuur, è, en zeit ie as den anderen toekwam: “Ewel, zeit ie, Floor, ’t es nui uinen toer, zeit ie, ik ga nui naar huis.” En ie was nog jong en ie ging hij naar huis, hij, pertang nie dat ie naar de stamneets ging, dat ie hem zat dronk, want ie ’n ha geen stamnee onder zijn bane; en ie ga naar huis, en ie moest hij zodanig verre nie gaan, en ast ie gaat, e zegt ie: “Ik moe nui te verre gaan eer da kik thuis gerake”. Ie kom er an ezo een grote dink mee water, ezu link, hoe zoe ‘k nui moeten link of ze zoe’n ze’ en op de boerenhoven , è, ne wal. “E, zegt ie, ben ik nui toch verloren gelopen zegt ie, ‘k moe kik nui te gene wal he’n veur naar huis te gane.” Enne ie doe zijn kousen uit en zijn schoenen of zijn kloefen, ’t geent dat ie nui aan zijn voeten ha, da en wee ‘k nui niet en ie wilt er deure gaan en ie koest hij der nui link nie deure, en ie ging en ie ging en ie zag ginter in de verte lucht en zegt ie: “Da moe ginter zijn da kik moe zijn, zegt ie, waar benne kik, waar benne kik nui toch.” En ie ging hij altijd voorst en ie ging hij altijd maar da lucht, maar hoe nader, hoe verder dat ie hij ging, hoe verder da da lucht was, en ie kwamp hij an da lucht nie en ie kwamp hij ’s anderdaags ’s nuchtings thuis mee de vieren van de nuchting, zonder iets an in zijn himde. Ie hee hij dat diksels gezeid, dat ie ezo thuiskomen was en ie ha nen doden wees waken en z’ha’n hem ook gewaakt, ie was de bane gaan doen; as, ze zeggen diksels, ge wer geleed van den drank: ie ha geen drank binnen, ie ha gene stamnee edaan; ie kwam in zijn himde thuis.29824

Een man moest tot middernacht gaan waken bij een ongehuwde vrouw die in Bevere was gestorven. Toen de man om twaalf uur werd afgelost door een buurman, ging hij naar huis. Onderweg belandde de man aan de oever van een brede gracht die hij niet kon oversteken. Hij trok zijn schoenen uit, maar stelde vast dat hij de gracht niet kon oversteken. In de verte zag hij een lichtje, dat hij bleef volgen. Hoe dichter de man bij het lichtje kwam, hoe verder het van hem verwijderd raakte. Om vier uur 's ochtends kwam de man thuis in zijn overhemd. De man was verdwaald geraakt, hoewel hij geen druppel alcohol had gedronken.

A. Desmyter, Gent, 1955

1.5 Plaaggeesten

oost-vlaams (zuiden: bevere en oudenaarde)

2

Vader van de informant

fabulaat

Bevere    Bevere