Hoofdtekst
En nuze Magriet ede zo betoverd ewist. Ze wos nog klene, eneeje, ze lei nog in de wiege. En ’t wos e keeje, ’t kam daor e keeje en oed wuuf, e vrimde, ja, ‘k weg’n nie meeje voe wukke, wi. En a ze weg was, eneeje, nuze Margriet, z’e begunn’n schreeuwen, eni, zoender upoed’n, neg’ndaog’n an e stik. En z’e toen nog e keeje were ekeerd. Mao ze muchte nie binn’n, wi. En ze duwde teg’n de deure. “’k Zoen will’n ’t kiend zien!” zei ze. “Je gao ’t nie zien!” zei moeder, en ze duwde ol d’n ander kant teg’n de deure; en ze stak zere gewiegd d’r oender. En z’en e toen nie meeje binn’n ekomm’n.
Onderwerp
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   
Beschrijving
Een moeder kreeg bezoek van een oude vrouw. Zodra die oude vrouw het huis had verlaten, begon het dochtertje van de moeder te huilen. Het kind heeft negen dagen lang dag en nacht gehuild. Nadat de moeder iets gewijds onder de deur had gestoken, kon de heks niet meer binnen. "Ik zou het kind willen zien!" riep ze, maar tevergeefs.
Bron
M. Deschrijver, Gent, 1961
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (poperinge en omstreken)
156
Kindertijd van de informant
memoraat
Naam Locatie in Tekst
Poperinge