Hoofdtekst
Yn 'e tiid, dat de fûgels fearren en kleuren krigen, woarde ek de pau útrist. Doe't er syn prachtige fearren bisjoen hie, sei er: "Sa is 't goed."
Mar dat hied er hwat to gau sein. Hwant doe't er goed by him del seach, doe fornom er, dat er hiele rare poaten hie. Mar doe wie it to let, doe koe it net mear foroare wurde.
Mar dat hied er hwat to gau sein. Hwant doe't er goed by him del seach, doe fornom er, dat er hiele rare poaten hie. Mar doe wie it to let, doe koe it net mear foroare wurde.
Beschrijving
In de tijd dat de vogels veren en kleuren krijgen, wordt ook de pauw toebedeeld. Als hij zijn prachtige veren bekeken heeft, roept hij: "Zo is het goed". Maar dat heeft hij iets te gauw gezegd. Want als hij goed naar beneden kijkt, ziet hij dat hij hele rare poten heeft. Maar dan is het al te laat, het kan niet meer veranderd worden.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 178, verhaal 6 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
25 april 1967
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21