HHEND0159_0161_50311
Een sage (mondeling), 1962
Beschrijving
Bij een familie had men een kind dat ziek was en de hele tijd huilde. De dokter zei: "Aan die ziekte kan ik niets doen. De kinderen van de veldwachter hebben dat ook gehad en die zijn genezen". Men liet het kind overlezen door twee oude ventjes uit Wilrijk. De mensen moesten daarna zorgen dat ze weer thuis waren voor zonsondergang. Het kind was genezen. De twee ventjes hadden wel aan de moeder gevraagd of ze aan iemand iets had gegeven, waarop de moeder zich herinnerde dat ze iemand gratis een mand aardappelen had geschonken. Daardoor was het kind betoverd geraakt. Toen het kind twee jaar was, kreeg het van zijn vader wat geld om snoep te gaan kopen. In de snoepwinkel legde de heks een stokvis in de mand van het kind. Het kind had ook een koek gekregen, waar het al in had gebeten. De moeder gooide de stokvis weg, maar de jongen werd ziek en huilde daarna altijd na zonsondergang. Het gehuil hield mettertijd langer aan. Uiteindelijk kon het jongetje niet meer lopen en werd het in zijn bed omhooggegooid. De moeder ging aan de pastoor vertellen wat er aan de hand was, maar de geestelijke nam haar niet ernstig en wilde niet helpen. De moeder en de vader gingen dan naar Wilrijk. Daar had de vader - die nochtans een sterke kerel was - de grootste moeite om zijn kind uit de kar te tillen. In Wilrijk kregen ze te horen: "Het is al te ver. Het zit al in zijn buikje". Daarna gingen de ouders naar de paters van Bornem. Nadat ze per boot naar de overkant van de Schelde waren gebracht, moesten ze in een café driemaal de weg gaan vragen. Ze zweetten daarbij verschrikkelijk. Een pater sprak: "Ik zal de jongen een bijzondere zegen geven, waardoor hem niets meer kan overkomen". De moeder durfde niet meer langs dezelfde weg terug te gaan. In de trein huilde het kind verschrikkelijk. Toen de ouders thuiskwamen, was hun kind genezen. Een pater uit Bornem had voorgesteld om de schuldige in een spiegel te laten zien, maar dat wilde men niet. De vader van het kind zou namelijk erg boos zijn geworden op die persoon.
Bron
H. Hendrickx, Leuven, 1962
SINSAG 0780 - Zauberer zwingt auf andere Weise, die Bezauberung fort zu nehmen. 