TDANI0296_0296_1636 - Lucifer, vermomd in een knecht, wordt herkend wanneer men zijn riem verbrandt

In Budel was er een boer die een goede knecht had. En die knecht had een riem die ie altijd in de hooischuur verstopte. En iedere nacht was die knecht weg van de boerderij. En iedere nacht was ook die riem weg. De boer ging eens naar de pastoor om uitleg. Die zei: 'Ge moet de knecht een uur weg de heide in sturen en ondertussen moet je de bakoven goed warm stoken.' Dat heeft de boer toen gedaan. Toen de oven gloeiend was, kwam de pastoor eens zien. De pastoor nam toen de riem en wierp hem dan in de vuuroven. En op slag was de knecht daar. De knecht wilde de riem nog grijpen maar 't ging niet meer. Toen zei de knecht: 'Nu ben ik verloren' en zonder dralen rende hij terug de heide in. Men vertelde toen overal dat 't Lucifer moet geweest zijn.

SINSAG 0824 - Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband)    SINSAG 0824 - Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband)   

Bij een boer in Budel werkte een knecht die 's nachts altijd wegging. De boer had ontdekt dat de knecht een riem had, die hij in de hooischuur had verborgen. De pastoor raadde de boer aan om de knecht weg te sturen en ondertussen de riem in de oven te gooien. Op het ogenblik dat de riem vuur vatte, stond de knecht bij de oven om zijn riem te redden. Toen het echter al te laat bleek, zei de knecht: "Nu ben ik verloren", en hij liep naar de heide. De knecht moet Lucifer zijn geweest.

T. Daniëls, Leuven, 1965

1.6 Weerwolven

limburgs (weert en omstreken)

fabulaat

Budel    Budel   

Budel    Budel