Hoofdtekst
En dao-achter, aan de sluis, dat waor den heksenheuvel, zoe zagten ze daotegen. Woëveur weit ich auch neet, of dao ’n heks gewoend hèit, of zoe… (En gebeurde dao ouch get?) Jà, dao woren altijd katten te zin (zien), zagten ze. En ich heb ’n vrouw gekènd, die haw dao e ländsje (stukje land) liggen, en dao sting het altijd vol onkruid, zag ze en dat waor dan beheks hé, zag ze, dèi grónd… Allemaol zeiver van de luj hé, woe ze zich mèt bang maakden op niks hé.
Beschrijving
Op de 'heksenheuvel' bij de sluis in Neerharen zag men altijd katten. Een vrouw die daar in de buurt een stukje grond had, geloofde dat de plaats behekst was; op haar veld groeide immers niets anders dan onkruid.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
2.1 Heksen
limburgs (maasvallei)
N/IX/548
fabulaat
Naam Overig in Tekst
heksenheuvel (bij de sluis in Neerharen) 
heksenheuvel (bij de sluis in Neerharen) 
Naam Locatie in Tekst
Neerharen
Neerharen
Plaats van Handelen
Neerharen
Neerharen