Hoofdtekst
De bokkeriejers zuoten in de grond aste van Urmond nao Zitterd opaan gings, dao waas dat. Dao waas eine dae ging op ’t loer ’s nachs, vuer ’n haeske te sjete. Die zate dao mèt nuegene, geluif ich, dat waas zoe ’n bende. Dae zaat dao zoe te loeren, en dow kome die, en in eine kier wuore die allemaol eweg. Dow wuore die aafgegange de spelonk in. Dae waas mich dat nao guon spikkeleren en dow zaat er in eine kier ouch in dat spelonk, maa iè wosj het neet. Dow keem er aan ’n duer en dao hauw er geloesterd. Dow waas er het guon vertèlle ’s angerendaags, aan de burgemeister en zoê. En verdomme, ’s aoves meusj er mèt guon en dae wièg wwieze. Dow wuore ze weer allemaol dao en dow woere ze gepak.
Onderwerp
SINSAG 1320 - Andere Räubergeschichten.   
Beschrijving
De bokkenrijders hielden zich op in een spelonk tussen Urmond en Sittard. Op een dag had een man de negen rovers afgeluisterd. Hij was aan de burgemeester gaan vertellen wat hij had gehoord. De volgende dag werden de bokkenrijders allemaal opgepakt.
Bron
J. Venken, Leuven, 1968
Commentaar
4. Historische sagen
limburgs (maasvallei)
619
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Leut   
Plaats van Handelen
Urmond (?)   
Sittard