Hoofdtekst
Ich bèn altijd aan de knaal gewèis, ich waor bruggedräjer en ich heb vanzeleven veul huren vertèllen euver al die dinger, mer ich lachte doa altijd mer mèt… Mer ich heb nog e zusterke g’had, en dao zijn mijn auwers oets mèt nao Rèikem gewèis veur ’t te latoen euverlezen. Wie ’t dat precies aan der hand gekregen hèit, dat weit ich neet, maar ’t ging achteruit, dat ât nit mier en zoe, dao zaot geine fut mier in, jà, dat ging achteruit dus. En toen zijn ze daomet nao Rèikem gewèis, en toen hebben de paoters dat euverlezen en toen is dat stilaan weer beter gegangen. En toen het weer hiel good waor, waor dao zjus zoeveul tijd euverheengegangen as toen ’t slachter waor, tot ze nao de paters gingen. Dat zagten mijn auwers toch zoe altijd, es ich thuiskwâm. En de paoters die hadden tegen hun willen hebben, dat dat kind ’n koej (kwaai) hand g’had had.
Beschrijving
Een moeder wiens dochtertje niet meer wilde eten en alsmaar zwakker werd, ging het kind door de paters van Rekem laten overlezen. De paters beweerden dat het kind door de kwade hand was geraakt. Nadat het meisje was overlezen, werd ze weer gezond.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
2.1 Heksen
limburgs (maasvallei)
L/III/570
Jongere zus van de informant
fabulaat
Bandopname
Naam Overig in Tekst
paters van Rekem   
Rekem (pater van)   
Naam Locatie in Tekst
Lanaken   
Plaats van Handelen
Rekem