Hoofdtekst
S: dhr. Smit
O: onbekend
JB: Eh.. u bent nou zo eh… u bent vijfentachtig, hè?
S: Ja.
JB: En u weet nog alles zo ontzaglijk goed. Nou..
S: Ja hoor.
JB: ..wou ik toch graag van u weten: eh.. hebt u nu zelf heksen gekend?
S: Ja-o.
JB: Ja?
S: Ja.
JB: Nou moet u de namen niet noemen, want…
S: Nae, det doon….
JB: .. van die heksen, want anders dan vinden die mensen dat die niet […?]
S: Nae, maar det doon ik ouk neet.
JB: Maar eh.. kunt u nou eens vertellen…
S: Ja i…
JB: … van een ontmoeting met een heks die u gehad hebt?
S: Jazeker, want ich heb ’t zelf mitgemak.
JB: Ja.
S: Jazeker, en die kwaam idderen d.. waek kwaam die hee en die woënden dao, in Zaerum [= Sevenum], maar de..de..dao is ze vandaan, dao in Zaerum.
O: Ja.
S: En in t Rooth dao woënde ze. En die kwaam eh..de vrouw van mich, det waas werm, die hei det kinjd op-e schoët, hè. En die kump van achteren aaf: “Maar Han, wat heb gee een fijn kiendje.” En zee kwaam maar zoë aan ‘m, hè. En ’t wicht haet ge..eh.. begós te kaken en det haet einentwintig daag en einentwintig daa.. nachten gekakt, daag en nacht, det we d’r niks aan kósten doon. En doe ging ik naor pastoer, hè. En toen zeet pastoer: “Nae, de’s beegeloof en dit en det.”
Ik zeg: “Jao, heer pastoer,” ik zag, “hè, de hes zelf nog noeit neet geheurd det een kind einentwintig daag, daag en nacht, kakt.” Ik zag: “Det is behekst.”
“Dao zien gen heksen,” zaet pastoer.
Ik zag: “Maar dat.. det is d’r en, die!” zag ik taegen ‘m.
“Wet se wa se duis?” zaet e, “Gank maar met elf man naor de Kavaaiberg, naor.. naor ‘t Keuningslust, en as ge daor ziet,” zaet e, “dan ziet ge daor.”
Ja, ik ging drek naor mien vader en mien breurs, det die al’maol meigingen. Al wie we op Keuningslust aan ’n berg waren, wie begósten te bè’en, toen laag ’t kinjd in e.. in dae wagen te lachen. Want ik vroog prónt drek wie we thoes kwamen, ik zag taegen de vrouw: “Wannier hee.. is Bet eh.. oetgescheid?”
“Ja, doe.”
“Ja,” ik zeg, “dao waren wee prónt dao.” En doe was ’t oetgescheid en ’t haet neet meer gekakt.
O of JB: Hm.
S: En det waas een heks. A-j hee naeve mich woonde d’r ein hee, ja, die haest doe good gekend as ik die neum.
O: Jaa, ja, dat is...
S: Jao good, det is een Heldense.
O: Ja, maar misschien baeter um det…
S: Hebben ze mich ouk gezag. Mien schoënmooder, die zag det altied. “Die,” zeet ze, “die doug neet.” Ik zag: “Den zal ik ze ’n keer proberen of ze ’t kan of neet.”
JB: Ja.
Onderwerp
TM 3101 - Heks maakt kind (mens, dier) ziek   
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   
Beschrijving
Er woonde ook nog een andere heks naast hem, een Heldense.
Bron
Motief
A1337.0.3 - Disease caused by witchcraft.   
Commentaar
---
Het lijkt erop dat dit verhaal ook is opgenomen in een boek:
Det dank'tich d'n duvel, Volksverhalen tussen Peel en Maas
(1977) – Graad Engels, p. 17-18
Het verhaal is echter niet helemaal hetzelfde. In deze versie huilt het kind elf dagen en nachten.
---
De plaats van vertellen is niet zeker, maar zou Maasbree of omgeving kunnen zijn. Verteller noemt in verschillende verhalen locaties, waaronder Eerselsberg en tussen Helden en Venlo. In de bijgeleverde documentatie wordt alleen De Peel genoemd. Ook Koningslust ligt niet ver van Maasbree.
Naam Overig in Tekst
Han   
Bet   
Beth   
Kavaaiberg   
Calvarieberg   
Heldense   
Naam Locatie in Tekst
Sevenum   
Zaerum   
Serum   
't Rooth   
Keuningslust   
Koningslust