Hoofdtekst
Na deze wonderlijke verhalen (denkt U vooral niet, meneer, dat ik er enig geloof aan hecht!) ga ik U een eenvoudige gebeurtenis vertellen, waar later nogal om gelachen is, maar waaruit toch ook weer blijkt, welk een plaats bijgeloof en onwetendheid toen (het was rond 1890) toen innamen.
Op een winderige najaarsdag gaat een klein winkeliertje van Kuitaart naar Lamswaarde om daarbij een klant wat te bezorgen. Och, de afstand is gering, echter is de weg niet zoals nu met stenen geplaveid, maar een echte slikweg vol poelen en plassen.
Af en toe komt de maan even door de zware wolkenmassa's boren en dan ziet onze vriend terzijde van de weg iets wits dat flikkert en glanst.
Dat herhaalt zich en vreesachtig als de man van aard is staat het voor hem vast: dit zijn spookverschijnselen! Niettemin, hij moet er toch voorbij en lopend, zo hard als hij kan hoort hij achter zich een stem die hem maar steeds toeroept: "pakt hem, pakt hem, pakt hem!"
En vlugger, nog vlugger rent hij in zijn angst tot hij tussen de huizen van Lamswaarde gekomen, zich veiliger gevoelt.
Bij de klant gekomen doet hij het verhaal van zijn angstige tocht. "Nou," zegt de klant, "'k zal een eind met je teruggaan, want je moet je dit alles wel verbeeld hebben!"
Het weer is nu een beetje bedaard en al gauw bij de gevaarlijke plaats gekomen is de flikkering opgelost! Een boerenarbeider, heeft na het ploegen het ding op de kop gezet, dat was zo de gewoonte, met de glanzende schijf naar boven.
"'t Mag waar zijn," zegt onze held, "maar wie riep dan achter mij maar voortdurend: pakt hem, pakt hem, pakt hem?", net zolang ik in het dorp was.?"
"Nou," zegt de klant, blijkbaar een nuchter man: "wijt dat nou maar aan je geribde fluwelen broek die bij je harde ren een wrijvend geluid heeft gemaakt. En als je niet zo 'n groot "schijthuis" was geweest, dan had je dat zelf ook kunnen bemerken!"
Daar is veel en lang om gelachen, meneer! Maar al leven we dan niet meer in 1890, ik ben er niet helemaal zeker van of het vandaag de dag nog niet eens zou kunnen gebeuren!
Daar zit wat in, Bal! Angst en bijgeloof mogen dan geen tweelingen zijn, maar als twee kinderen van één moeder kunnen we ze vast en zeker beschouwen!.
Op een winderige najaarsdag gaat een klein winkeliertje van Kuitaart naar Lamswaarde om daarbij een klant wat te bezorgen. Och, de afstand is gering, echter is de weg niet zoals nu met stenen geplaveid, maar een echte slikweg vol poelen en plassen.
Af en toe komt de maan even door de zware wolkenmassa's boren en dan ziet onze vriend terzijde van de weg iets wits dat flikkert en glanst.
Dat herhaalt zich en vreesachtig als de man van aard is staat het voor hem vast: dit zijn spookverschijnselen! Niettemin, hij moet er toch voorbij en lopend, zo hard als hij kan hoort hij achter zich een stem die hem maar steeds toeroept: "pakt hem, pakt hem, pakt hem!"
En vlugger, nog vlugger rent hij in zijn angst tot hij tussen de huizen van Lamswaarde gekomen, zich veiliger gevoelt.
Bij de klant gekomen doet hij het verhaal van zijn angstige tocht. "Nou," zegt de klant, "'k zal een eind met je teruggaan, want je moet je dit alles wel verbeeld hebben!"
Het weer is nu een beetje bedaard en al gauw bij de gevaarlijke plaats gekomen is de flikkering opgelost! Een boerenarbeider, heeft na het ploegen het ding op de kop gezet, dat was zo de gewoonte, met de glanzende schijf naar boven.
"'t Mag waar zijn," zegt onze held, "maar wie riep dan achter mij maar voortdurend: pakt hem, pakt hem, pakt hem?", net zolang ik in het dorp was.?"
"Nou," zegt de klant, blijkbaar een nuchter man: "wijt dat nou maar aan je geribde fluwelen broek die bij je harde ren een wrijvend geluid heeft gemaakt. En als je niet zo 'n groot "schijthuis" was geweest, dan had je dat zelf ook kunnen bemerken!"
Daar is veel en lang om gelachen, meneer! Maar al leven we dan niet meer in 1890, ik ben er niet helemaal zeker van of het vandaag de dag nog niet eens zou kunnen gebeuren!
Daar zit wat in, Bal! Angst en bijgeloof mogen dan geen tweelingen zijn, maar als twee kinderen van één moeder kunnen we ze vast en zeker beschouwen!.
Onderwerp
SINSAG 0478 - Andere Erlebnisse; unbeschreibbare Spukerscheinungen. 
SINSAG 0478 - Andere Erlebnisse; unbeschreibbare Spukerscheinungen. 
Beschrijving
Spokerij blijkt in maanlicht blinkende ploeg en schurende geluid van manchester broek te zijn.
Bron
Collectie De Vries, verslag 22, verhaal 3 (Archief Meertens Instituut)
Naam Locatie in Tekst
Kuitaart
Kuitaart
Lamswaarde
Lamswaarde