Hoofdtekst
'k Weete-kik moar één ver(h)oal, meneer, zegt Wed., Selis.
't Ès van nen oaud sprookjeslied, lank gelejen.
(H)ier in Westdurpe waar bè nen boer nen schure afgebrand en nen oaud vràken, dat doar dienden en d 'er in (h)uis was, waar mee verbrand.
Nen joar loater op nen donkeren oavend wierd der op de deur geklopt.
Bè 't slechte licht van 't olielampken dad an de zolderinge (h)ieng zien z 'een witte gedaante binnen trejen.
"'k Zijn de geest van de verbrande vrà" zegt ze mee doffe stemme “en g '(h)ebt veur mè geen missen laten lezen en nie gebejen."
Azeu proat ze moar veurt, nen tèd lang en as ze eindelijk de deure uitgoat zegt ze nog:
"Mijn ziele goat noar boven en bid veur mè!"
Moar da was-t-nie, meneer. Onderwijl die-e geest doar stieng èn z 'uit den boer zijn èrdappelput zakken patatten (aardappels) gestolen.
Z 'èn doar loater n 'en lied op gemoakt en 'k kan 't nog elemaal zingen ieuk. (En waarachtig, daar volgt het hele lied, gezomgem door vrouw Selis, daarbij ondersteund door nog een paar oude vrouwtjes. Ook ditoud verhaal lijkt me als "Volksverhaal" wel belangrijk genoeg om het hier te laten volgen:)
SPOOKJESLIED.
Men (h)eurt mee dezen slechten tijd
Nu weer van wond 're zaken.
De menschen vjinden alles uit
Om an den kost te raken.
Is da geen viezen toer,
Gebeurt bè enen boer?
Het zal 't er weer goan roken
ja in den ou-en tèd
Van geesten en van spoken
As ge nie rap-en-zijt! (bis)
2. Nen boer zijn schuur is afgebrand
Nog moar nen joar gelejen,
Ne nou-e vrà bè deze ramp
Is in den brand gebleven.
Mee d 'Allerzielentijd
Van 't Voagevier bevrijd
Is (h)aren Geest verschenen
Tot groot verdriet van deze boer
Wanneer zè is verdwenen
Speelt ze nen viezen toer! (bis)
3. Nen vrà eelgans in 't wit gekleed
Kwam dezen boer te ploagen.
Elkeen zat doar geducht in 't zweet
Nie één dierf (h)aar verjoagen.
Ze riep vol druk en rouw:
Ik ben die ou-e vrà
Die veur een joar gelejen
Ès deudgebleven j-in den brand.
Gè (h)ebt nog nie gebejen
Veur mène ziel; 't is schand! (bis)
4. Ik ben van God, den Opper(h)eer
Van 't voagevier bevrejen (bevrijd)
Gè moet nog veur mèn èrme ziel
Drie Paternosters lezen!
Gaad allemoal in (h)uis
En moakt U dan een kruis!
Oud alles wel gesloten
En moakt tenminste geen gedruis
Mèn ziel die goat noar boven
Noar 's (H)emels Paradijs! (bis)
5. Weldra was deur en veinster vast
En elk begon te lezen.
Het spook ad zeer goed opgepast
Om nie gezien te wezen!
Moar eer het nu verdween
(H)eeft zè nog loaten weten:
Op de gezondheid van den boer
Voor d eele winter eten!
Is da geen viezen toer? (bis)
6. Den boer stond 'sandrendaags te zien
En riep: "IK zijn bedrogen!
Een zak patatten, 8 of 10
Zijn uit mijn put gevlogen!"
As gè zijt in 't gebed
Zie da g 'er goed op let!
Mee geen gesloten deuren
Zie da ge uit Uw ogen ziet
Dan zal ter niks gebeuren,
Want spoken zijn der niet! (bis)
't Ès van nen oaud sprookjeslied, lank gelejen.
(H)ier in Westdurpe waar bè nen boer nen schure afgebrand en nen oaud vràken, dat doar dienden en d 'er in (h)uis was, waar mee verbrand.
Nen joar loater op nen donkeren oavend wierd der op de deur geklopt.
Bè 't slechte licht van 't olielampken dad an de zolderinge (h)ieng zien z 'een witte gedaante binnen trejen.
"'k Zijn de geest van de verbrande vrà" zegt ze mee doffe stemme “en g '(h)ebt veur mè geen missen laten lezen en nie gebejen."
Azeu proat ze moar veurt, nen tèd lang en as ze eindelijk de deure uitgoat zegt ze nog:
"Mijn ziele goat noar boven en bid veur mè!"
Moar da was-t-nie, meneer. Onderwijl die-e geest doar stieng èn z 'uit den boer zijn èrdappelput zakken patatten (aardappels) gestolen.
Z 'èn doar loater n 'en lied op gemoakt en 'k kan 't nog elemaal zingen ieuk. (En waarachtig, daar volgt het hele lied, gezomgem door vrouw Selis, daarbij ondersteund door nog een paar oude vrouwtjes. Ook ditoud verhaal lijkt me als "Volksverhaal" wel belangrijk genoeg om het hier te laten volgen:)
SPOOKJESLIED.
Men (h)eurt mee dezen slechten tijd
Nu weer van wond 're zaken.
De menschen vjinden alles uit
Om an den kost te raken.
Is da geen viezen toer,
Gebeurt bè enen boer?
Het zal 't er weer goan roken
ja in den ou-en tèd
Van geesten en van spoken
As ge nie rap-en-zijt! (bis)
2. Nen boer zijn schuur is afgebrand
Nog moar nen joar gelejen,
Ne nou-e vrà bè deze ramp
Is in den brand gebleven.
Mee d 'Allerzielentijd
Van 't Voagevier bevrijd
Is (h)aren Geest verschenen
Tot groot verdriet van deze boer
Wanneer zè is verdwenen
Speelt ze nen viezen toer! (bis)
3. Nen vrà eelgans in 't wit gekleed
Kwam dezen boer te ploagen.
Elkeen zat doar geducht in 't zweet
Nie één dierf (h)aar verjoagen.
Ze riep vol druk en rouw:
Ik ben die ou-e vrà
Die veur een joar gelejen
Ès deudgebleven j-in den brand.
Gè (h)ebt nog nie gebejen
Veur mène ziel; 't is schand! (bis)
4. Ik ben van God, den Opper(h)eer
Van 't voagevier bevrejen (bevrijd)
Gè moet nog veur mèn èrme ziel
Drie Paternosters lezen!
Gaad allemoal in (h)uis
En moakt U dan een kruis!
Oud alles wel gesloten
En moakt tenminste geen gedruis
Mèn ziel die goat noar boven
Noar 's (H)emels Paradijs! (bis)
5. Weldra was deur en veinster vast
En elk begon te lezen.
Het spook ad zeer goed opgepast
Om nie gezien te wezen!
Moar eer het nu verdween
(H)eeft zè nog loaten weten:
Op de gezondheid van den boer
Voor d eele winter eten!
Is da geen viezen toer? (bis)
6. Den boer stond 'sandrendaags te zien
En riep: "IK zijn bedrogen!
Een zak patatten, 8 of 10
Zijn uit mijn put gevlogen!"
As gè zijt in 't gebed
Zie da g 'er goed op let!
Mee geen gesloten deuren
Zie da ge uit Uw ogen ziet
Dan zal ter niks gebeuren,
Want spoken zijn der niet! (bis)
Onderwerp
SINSAG 0402 - Die versäumte Wallfahrt (Messe, Gabe)   
Beschrijving
Spook doet zich voor als teruggekeerde dode, laat boer bidden voor zieleheil van dode, en steelt ondertussen aardappels.
Bron
Collectie De Vries, verslag 40, verhaal 1 (Archief Meertens Instituut)
Naam Locatie in Tekst
Westdurpe   
Plaats van Handelen
Westdorpe