Hoofdtekst
WAFELS BAKKEN OP DE TORENHOEVE.
De Nieuwekerkse kreke, daar eid een durpje Nieuwekerke gelegen en das lang gelejen overstroomd.
Daar eid een klooster gestaan en de Torenhoeve die der noe staat (h)eet daa naar.
Den boer van de Torenhoeve was gierig, daa kon niks af.
De maand mocht eest omzien en dan kreeg je je maatje tèrve (tarwe), maa daa lei genoeg op zolder, wè van twee jaren.
D 'èrrebeijers bleven nooit lang bie um.
Rond den 12 den november, dad-is Sinte Mèrten (Sint Maarten) wieren der bie de boeren altied wafels gebakken vô't (h)uusgezin en vô 't perseneel. Op dien dag kon je jen eigen ver(h)uren.
Maa bie dien broer kreeg 't werkvolk geen wafels.
Een van d 'èrrebeijers, die àn d 'overkant van de kreke weunden was een bitje een raren.
Die zei: "junges, kommen judder vanavend maar is bie mien àn (h)uus, dan ku-j-is lekker eten!"
De werkvrouwe stong à vroeg in den achtermiddag in de keete van de Torenhoeve om wafels te bakken. Ze dee d 'eeste wafel die d 'er uut kwam in een zifte om z 'af te koelen.
Maa den eesten wafel die ze der in lei: weg was tie! Die wier gepakt deur een zwart katje dà binnen kwam lôpen.
En dà gieng zo maa deur! Zo gauw kon ze nie wezen of de wafel was weg, en 't katje kon je nie raken.
De boerinne kwam ter bie en die zei: "Waa bluuven die wafels toch?"
De meid zei: "die oôren wegghaald deur een zwart katje."
En daa was da dieng weê. Maar ze konden 't katje niet kriegen.
's Aves bie den èrrebeijer èn de knechten de wafels lekker opgheten maa den boer aa-ter geen!
Maa den anderen dag eit tie dien èrrebeijer weggejogen!
De Nieuwekerkse kreke, daar eid een durpje Nieuwekerke gelegen en das lang gelejen overstroomd.
Daar eid een klooster gestaan en de Torenhoeve die der noe staat (h)eet daa naar.
Den boer van de Torenhoeve was gierig, daa kon niks af.
De maand mocht eest omzien en dan kreeg je je maatje tèrve (tarwe), maa daa lei genoeg op zolder, wè van twee jaren.
D 'èrrebeijers bleven nooit lang bie um.
Rond den 12 den november, dad-is Sinte Mèrten (Sint Maarten) wieren der bie de boeren altied wafels gebakken vô't (h)uusgezin en vô 't perseneel. Op dien dag kon je jen eigen ver(h)uren.
Maa bie dien broer kreeg 't werkvolk geen wafels.
Een van d 'èrrebeijers, die àn d 'overkant van de kreke weunden was een bitje een raren.
Die zei: "junges, kommen judder vanavend maar is bie mien àn (h)uus, dan ku-j-is lekker eten!"
De werkvrouwe stong à vroeg in den achtermiddag in de keete van de Torenhoeve om wafels te bakken. Ze dee d 'eeste wafel die d 'er uut kwam in een zifte om z 'af te koelen.
Maa den eesten wafel die ze der in lei: weg was tie! Die wier gepakt deur een zwart katje dà binnen kwam lôpen.
En dà gieng zo maa deur! Zo gauw kon ze nie wezen of de wafel was weg, en 't katje kon je nie raken.
De boerinne kwam ter bie en die zei: "Waa bluuven die wafels toch?"
De meid zei: "die oôren wegghaald deur een zwart katje."
En daa was da dieng weê. Maar ze konden 't katje niet kriegen.
's Aves bie den èrrebeijer èn de knechten de wafels lekker opgheten maa den boer aa-ter geen!
Maa den anderen dag eit tie dien èrrebeijer weggejogen!
Onderwerp
SINSAG 0750 - Andere Zauberei.   
SINSAG 0608 - Andere Begegnungen mit Hexentieren.
  
Beschrijving
Tovenaar in gedaante van zwarte kat pakt de gebakken wafels bij gierige boer weg en presenteert ze aan de knechten van de boer.
Bron
Collectie De Vries, verslag 43, verhaal 4 (Archief Meertens Instituut)
Naam Overig in Tekst
Torenhoeve   
Sinte Mèrten   
Sint Maarten   
Naam Locatie in Tekst
Nieuwekerke   
Plaats van Handelen
Groede