Hoofdtekst
DE WAARZEGGER.
Me waren een keer àn 't werk op 't land bie Stolk, mee een "kooie" onder Scherpbier. Ik vroeg in de schaftied àn d 'andere: "kunnen judder nie is een ver(h)aaltje vertellen?" Maa ze konnen niks. Toen èn ik udder een ver(h)aaltje verteld.
Ik zei: "Me gaan is vèrre; me gaan na "'t (H)eerlik(h)eidje van meneer Sterre. Die weunden onder (H)eille bie Sluus (Sluis).
Dà was een buutentje, een soort van kasteeltje mee een viever der rond.
Op een zekere dag, dà meneer nie thuus was, kwam der een vreemd persoon op de brugge en die bleef maa staan (h)angen.
Mevrouw die zag tà en die zei tegen de meid: "Gaad-is een keer na die persoon toe en vraagt of tie wà verloren eit.
Die persoon zei: "Ja, daar is (h)ier wà verloren, dàweet ik, want ik bin een waarzegger."
De meid gieng trug naa mevrouw en die zei: "Laat um maar is in (h)uus kommen."
Ze zei tegen um: "Ik bin een diamanten rink verloren; ku jie ook zeggen waar à-tie gebleven is?"
"Ja, da kank," zei die persoon, "maa, daar enk drie dagen voônodig!"
Ze zei: "das goeit!" Dus ja, ie mocht dan maa snachts bie de knecht slapen. Z 'aaden daa drie knechs; twee-e sliepen d 'er bie mekare en ie mocht bie de derde knecht slapen.
Ze goengen na bed en ie zei: "'k èn der al één te pakken!"
Den volgende avend zeit-ie: "Noe enk er à twee-e te pakken!"
En de knechs die wierren à bange!
Den derden avend konnen ze 't nie meer (h)ouwen en ze zeijen: "dan weet jie zeker dà wudder dien diamanten rienk én?"
"Dà wist ik à van d 'eeste dag" zei tie waarzegger!
"Noe gaan me vasself (h)ier weggeschopt ooren (worden) en dan gaan me den bak nog in ook, à je dà vertelt!"
De waarzegger zei: "'k Za judder in 't gelijke stellen, à je maa doet wa 'k zeggen é!"
À je morgen gaad eten neem j 'een stikje brood, dà niep je goed in mekare en dan steek je die rienk d 'er in en dan mieter j 'um op 't (h)of. 'k Èn (h)ier rondgelôpen en gezien dat er kallen (kalkoenen) rondlôpen en noe moe je goeit opletten, wavoren a-t-em opstekt!"
Da dejen ze.
Noe most ie den uutslag an mevrouw doen, waar à tie diamant gebleven was.
Ie zei: "Mevrouw, je bin àn 't stoffen en vegen gewist, toen is de rienk van je vinger geglejen en één van de kallen eit em opgestekt."
En mevrouw zei: "kan jie die kalkoene dan anwiesen?"
"Ja zeker wé," zeit ie.
De kalle wier geslacht en daa kwam de rienk te voorschijn!
Toen kreeg tie een grôte beloning en net toen tie weg wou gaan kwam meneer thuus.
Maa die stong ter zô (h)oôg nie mee!
Mevrouw zei van een endje dat die diamanten rienk gevonden was.
"Jie eid een belôning ghad van de vrouw, dà weet ik zeker," zei meneer.
"Maa noe moe jie mien dit is zeggen, dan krieg j 'een dubbele belôning en zonie, dan laat ik je van 't (h)of afslaan!”
Toen kwam meneer mee een potje mee een deksel op uut de kamer en die zei: "À je me noe maar is zegt watter in zit!"
Die waarzegger (h)eett en Krekel en die zei (h)ardop: "
"Krekeltje, Krekeltje, 't zà noe je keer zien", maa daa zat een krekel in 't potje!
Ie aad een goeie slag geslogen en toen is tie maa gauw der vandeur gegaan!
Me waren een keer àn 't werk op 't land bie Stolk, mee een "kooie" onder Scherpbier. Ik vroeg in de schaftied àn d 'andere: "kunnen judder nie is een ver(h)aaltje vertellen?" Maa ze konnen niks. Toen èn ik udder een ver(h)aaltje verteld.
Ik zei: "Me gaan is vèrre; me gaan na "'t (H)eerlik(h)eidje van meneer Sterre. Die weunden onder (H)eille bie Sluus (Sluis).
Dà was een buutentje, een soort van kasteeltje mee een viever der rond.
Op een zekere dag, dà meneer nie thuus was, kwam der een vreemd persoon op de brugge en die bleef maa staan (h)angen.
Mevrouw die zag tà en die zei tegen de meid: "Gaad-is een keer na die persoon toe en vraagt of tie wà verloren eit.
Die persoon zei: "Ja, daar is (h)ier wà verloren, dàweet ik, want ik bin een waarzegger."
De meid gieng trug naa mevrouw en die zei: "Laat um maar is in (h)uus kommen."
Ze zei tegen um: "Ik bin een diamanten rink verloren; ku jie ook zeggen waar à-tie gebleven is?"
"Ja, da kank," zei die persoon, "maa, daar enk drie dagen voônodig!"
Ze zei: "das goeit!" Dus ja, ie mocht dan maa snachts bie de knecht slapen. Z 'aaden daa drie knechs; twee-e sliepen d 'er bie mekare en ie mocht bie de derde knecht slapen.
Ze goengen na bed en ie zei: "'k èn der al één te pakken!"
Den volgende avend zeit-ie: "Noe enk er à twee-e te pakken!"
En de knechs die wierren à bange!
Den derden avend konnen ze 't nie meer (h)ouwen en ze zeijen: "dan weet jie zeker dà wudder dien diamanten rienk én?"
"Dà wist ik à van d 'eeste dag" zei tie waarzegger!
"Noe gaan me vasself (h)ier weggeschopt ooren (worden) en dan gaan me den bak nog in ook, à je dà vertelt!"
De waarzegger zei: "'k Za judder in 't gelijke stellen, à je maa doet wa 'k zeggen é!"
À je morgen gaad eten neem j 'een stikje brood, dà niep je goed in mekare en dan steek je die rienk d 'er in en dan mieter j 'um op 't (h)of. 'k Èn (h)ier rondgelôpen en gezien dat er kallen (kalkoenen) rondlôpen en noe moe je goeit opletten, wavoren a-t-em opstekt!"
Da dejen ze.
Noe most ie den uutslag an mevrouw doen, waar à tie diamant gebleven was.
Ie zei: "Mevrouw, je bin àn 't stoffen en vegen gewist, toen is de rienk van je vinger geglejen en één van de kallen eit em opgestekt."
En mevrouw zei: "kan jie die kalkoene dan anwiesen?"
"Ja zeker wé," zeit ie.
De kalle wier geslacht en daa kwam de rienk te voorschijn!
Toen kreeg tie een grôte beloning en net toen tie weg wou gaan kwam meneer thuus.
Maa die stong ter zô (h)oôg nie mee!
Mevrouw zei van een endje dat die diamanten rienk gevonden was.
"Jie eid een belôning ghad van de vrouw, dà weet ik zeker," zei meneer.
"Maa noe moe jie mien dit is zeggen, dan krieg j 'een dubbele belôning en zonie, dan laat ik je van 't (h)of afslaan!”
Toen kwam meneer mee een potje mee een deksel op uut de kamer en die zei: "À je me noe maar is zegt watter in zit!"
Die waarzegger (h)eett en Krekel en die zei (h)ardop: "
"Krekeltje, Krekeltje, 't zà noe je keer zien", maa daa zat een krekel in 't potje!
Ie aad een goeie slag geslogen en toen is tie maa gauw der vandeur gegaan!
Beschrijving
Waarzegger ontdekt dat verloren ring is gestolen, helpt ze om ring terug te bezorgen; raadt per ongeluk wat er in een potje zit.
Bron
Collectie De Vries, verslag 43, verhaal 3 (Archief Meertens Instituut)
Naam Overig in Tekst
Sterre 
Sterre 
Krekel
Krekel
Krekeltje
Krekeltje
Naam Locatie in Tekst
Heille
Heille
Sluus
Sluus
Sluis
Sluis
Plaats van Handelen
Heille
Heille