VRIES005801 - SPOOKGESCHIEDENISSEN RONDOM IJZENDIJKE.

SPOOKGESCHIEDENISSEN RONDOM IJZENDIJKE.

1. Bramtje Krukke weunden op 't gehucht Terkien (Turkije; tussen IJzendijke en Waterlandkerkje), d 'as onder de rook van Izendieke, dad is zowat un menuut of tiene van 't riviertje de Passegeule, maa de volksmond zei altied maa kortweg "De Lieje" (de Linge).
Brampje was maar een èrreme vint die un eel groot uussouwen mee kinders ao en bovendien een ziekelik wuuf, die geregeld onder dokters anden was en vasself vée verzurginge en kloeke middels nodig aa. De buren op Terkien ielpen eur zovée as 't mao kon, daa nie van, maa daa was nog zovée anders nodig zoas kleren, klompen en schoenen en zo meer, maa dà konnen de buren nie geven wan dad aaden ze zellev ook nie.
As los errebeier bie de boeren waoren de verdiensten ook nie groot en overeitssteun zoas tegenwoordig bestong ook nie. Daarom it 't te begruppen dà Bramtje na middels ao gezocht om wadde bie te verdienen en dad ao die gevonnen mee palinkvissen op de Lieje. Ie ao zellev van wad opgescharrelde planken een visbak getummerd en de naojen mee pik dichtgesmèrd vô 't zienken. Een groote wieje boognette van kloentjes touwe aotie ook zellev gebreid, zodat ie wè goed ingespannen was.
Meestal visten ie snachts, wan overdag mostie op 't land werken. De gevangen palink giengen d 'oudste kinders dan den anderen dag bie de burgermensen in Izendieke vô een goed priesje uutleuren en dà was ielkenkeé een mooie bieverdienste.
Op een nacht dattie zat te vissen vong tie vreed vée palienk en ie lachten toch zo leutig in z 'n eigen omdadde 't zo goed gieng.
Maa zonder dattie der erge in ao zatter zomaa ineens een grote zwarten ond op de visbak; waa kwam die waarachtig van daon?
Bramtje schrok z 'n eigen kweet nie wà, das wè te begruppen ook. Dien ond dee um niks, ie bromden of blaften nie maa zat Bramtje mee een paar loederige oogen an te kieken. Anneens draait Brampje z 'n eige om en geeft dien ond een watjekou vô z 'n muulle dat ie achterover in de Lieje tuumelt. Maar opmerkelijk was 't wè dattie vanaf dad ogenblik geeneen palienkje meer kon vangen. Ie probeerden 't nog wel een allev ure lank, maa 't gong nie mee(r), zodat tie d 'er over docht ommer maa mee op 't ouwen. Ie dee de gevangen palienk die op de bom van de visbak lei in een grote wieje zak om op z 'n rikke mee naar uus te dragen. Dà zou gouwe genoeg gebeurd zien wan 't was nog gin kwartiertje gaons. Ie stapten eel flink deuj maa wat em vreemd vôkwam was dat tie nie opschoot; ie most zeker 's twee uren lank gegaan ein en dà zagtie pas toen 't onder de morgen lichte begon t 'ooren, want toen stong tie nog gin 10 meter van z 'n visbak af.
't Was eel duudelik dattie betoverd was ghooren en dà kon geen ander gedaon èn dan Frielde Smit, die ook op Terkien weunden wan die stond der vô bekend dasse de zwarte kunste kon en d 'er eigen in d 'een of d 'ander beest kon veranderen.
Deze keer ao ze d 'er eigen in een ond veranderd en was bie Bramtje op de visbak komen zitten.
Mao intussen, Bramtje zat er toch maa mee!

SINSAG 0608 - Andere Begegnungen mit Hexentieren.    SINSAG 0608 - Andere Begegnungen mit Hexentieren.   

SINSAG 0539 - Hexe bannt an den Platz    SINSAG 0539 - Hexe bannt an den Platz   

Als heks geziene vrouw moet de zwarte hond zijn die bij visser komt zitten. Na slaan van de hond vangt visser niets meer en verdwaalt op weg naar huis.

Collectie De Vries, verslag 58, verhaal 1 (Archief Meertens Instituut)

Bramtje Krukke    Bramtje Krukke   

Frielde Smit    Frielde Smit   

Terkien    Terkien   

Turkije    Turkije   

IJzendijke    IJzendijke   

Waterlandkerkje    Waterlandkerkje   

Turkije    Turkije