Hoofdtekst
Zi'j zol veur iedereen goed gewès zun, die eur niks ien de weeg lei. Maor ze liet zich niet veur de gek hollen. Dat ondervond op een goeien aovend, of bèter gezeid op een kwaojen aovend, een Bèèkse jóng. Hi'j was op d’n bos aan 't voerwerken gewès met Zeddamse kammerööj. Toe 't aovend wier neugen de Zeddammers um uut um samen aan.. aan.. aan te stèken bi'j Wi'jers boaven ien 't Zeddamse derp. Toe ze lang genoeg gepruuf hadden en Bart—de Bèèkse jong—van plan waas um met peerd en wagen op huus aan te gaon vroegen zien kammerööj of e bang was veur d’n Boelekeerl, umdet e zo’n haos miek. Bart zei dat 't was um de Witte Juffer van d’n Berg. Toe vriegen ze 'm of e dan zo'n hèkel had aan de vrouwlie. Mao Bart antwoordde dat e daor helemaol niet vies van was. Dat e juus van plan waas um de dame te vraogen met um te dansen op 't Pinksterbier. Bart knep zien kammerööj nog es ’n eugske toe en varen toe met zien gerije hao.. hustig op Bèèk aan.
Toe e langs d’n Berg reej sting daor tussen 't holt, as een witte schum, de juffer. Dat mót tenminste wel zo gewès zun. Ze winken um um stil te hollen. Bart deej dat. Toe traoj ze op um aan, totdat ze vlak veur um.. veur um stóng. De linkerarm lei ze op zien scholder en de rechter sloeg ze um zien middel. En toe drèje ze [omslaan bladzijde] met 'm ien de rondte as 'n drilwind. Hoe langer hoe harder. Hoe langer hoe harder.
Heuren en zien vergong Bart; 't wier 'm gruun en gèèl veur de ogen. Te lange leste kon e van narigheid nie meer uut de ogen zien en hi'j hiege nao aosem. Mao de dame hiel aan en drèje, met Bart ien de armes, deur as een dolle heks. Hi'j hieng op 't les as een schóttelslet tegen eur aan; zien been slöp e deur 't zand. Eindelijk liet de juffer 'm los. Hi'j kwakse tegen de grond en bleef as een natte zak liggen. 't Was net of e 't leave kwiet waas.
Het peerd van Bart was met de wagen naor huus gesjoks. Toe te daor aankwam was iedereen uut de tied. De huusgenoten en de buurt gingen zeukend op Zeddam aan. Ónder aan ’n Berg vonden ze Bart, meer dood as lèvend. Hi'j wier nao huus gebroch, mao kwam d’r nie meer boavenop. Eer dreej daag veurbeej wazzen had e met ’n hak geschud. Hi'j hèd de Witte Juffer van Montferland nooit mit naor 't Pinksterbier genommen.
Onderwerp
SINSAG 0304 - Verspottete Weisse Frau rächt sich
  
SINSAG 0310 - Andere Erscheinungen von Weissen Frauen
  
Beschrijving
Als hij bij de Berg komt, ziet hij een witte schim: de juffer. Ze wenkt hem om stil te houden. Ze pakt Bart vast en sleept hem mee in een wervelende rondedans. Bart blijft uiteindelijk zo slap als een vaatdoekje achter. Zijn paard is naar huis gelopen en huisgenoten komen hem zoeken en brengen hem naar huis. Bart komt er echter niet meer bovenop en overlijdt binnen drie dagen.
Bron
Motief
E422.4.3 - Ghost in white.   
E493(f) - Ghost dances with mortal.   
Commentaar
---
Dit verhaal komt ook voor in:
Vertellers uit de Liemers samengesteld door A. Tinneveld, Wassenaar 1976, p.108.
---
De opgegeven datum is waarschijnlijk de datum waarop het verhaal op de radio is uitgezonden. De opname zal dus waarschijnlijk van begin 1973 of eerder zijn.
Naam Overig in Tekst
Bart   
Beekse   
Zeddamse   
Zeddammers   
De Witte Juffer van de Berg   
Pinksterbier   
Boelekeerl   
Boelekerel   
Naam Locatie in Tekst
Beek gemeente Montferland   
Zeddam   
Montferland   
Plaats van Handelen
Zeddam   
Beek gemeente Montferland