Hoofdtekst
Op in joun doe hienen heit en Imke der togearre op út west. Doe kommen se in pear froulju foarby. De manlju seinen 'joun', mar dy froulju seinen neat werom. Imke sei tsjin dy froulju: "Bliuw jim mar even stean." En dat wie gebeurd. De froulju forsetten gjin foet mear. Doe't dat in skoftsje sa duorre hie, sei heit tsjin Imke: "Dû mast se wer gean litte." Dat hie er doe dien en dêr hienen de froulju wer hinnestapt.
Beschrijving
Een paar vrouwen zeiden niets terug toen Imke de Jong hen groette. Hij vond dat ze dan wel even konden blijven staan; de vrouwen konden geen voet meer verzetten.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 273, verhaal 7
Commentaar
10 oktober 1967
Naam Overig in Tekst
Imke de Jong 
Imke de Jong 
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21