Hoofdtekst
144.
De was een mins en dén had zich — zo hemme ze mien veteld — bi'j een boer een bouwt aangenomme. Dén bleef snachs bi'j den boer, want hi'j vieng smarges vroeg aan en scheie saoves laat uut. De was anders gin plaats; hi'j moes ien de koebak slaope. Hööi harre ze um daor ien geleid en daor moes e op slaope. Dén boer mot wel slech gelèèf hemme. Dén kwam alle nachte at hi'j daor lei, kwam dén spoeke. Dan kwam dén oaver de dèèl heer lope met een lange piep aan en grote glööiende ogen ien de kop. Hen ende weer liep dén daor dan te spoeke.
De was een mins en dén had zich — zo hemme ze mien veteld — bi'j een boer een bouwt aangenomme. Dén bleef snachs bi'j den boer, want hi'j vieng smarges vroeg aan en scheie saoves laat uut. De was anders gin plaats; hi'j moes ien de koebak slaope. Hööi harre ze um daor ien geleid en daor moes e op slaope. Dén boer mot wel slech gelèèf hemme. Dén kwam alle nachte at hi'j daor lei, kwam dén spoeke. Dan kwam dén oaver de dèèl heer lope met een lange piep aan en grote glööiende ogen ien de kop. Hen ende weer liep dén daor dan te spoeke.
Beschrijving
Een knecht, die van 's morgensvroeg tot 's avonds laat op een boerderij werkt, slaapt daar ook 's nachts en moet in de koebak slapen wegens plaatsgebrek en ziet daar elke nacht de boer komen spoken op de deel. Hij loopt rond met een lange brandende pijp en grote gloeiende ogen.
Bron
Vertellers uit de Liemers samengesteld door A. Tinneveld, Wassenaar 1976, p.94.
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20