Hoofdtekst
265.
Vrogger was 't altied mode zo ien de winterdag at de boere zo nao mekaar toe ginge en kate. En dan harre ze met zon man of zes zitte te kate. Toe wier der altied solo gekaat. Dat was 't olde spöl. En dan bis een uur of tien en dan wier der pap geète, zoot vrogger hier was, en dan ginge ze nao huus. Mao de was ter één bi'j gewes, een kater, die har altied um negen uur nao huus gemot. "Keal, kaat toch nog een hötje deur. Gi'j het nog tied zat". Mao hi'j had nao huus gemot. En zi'j harre doen könne was ze wolle, mao zi'j harren um niet taor könne holle. Harre ze gedoch bi'j eur eige: "Wi'j wille toch potverdomme is zien wat dén toch altied duut. Waorum at tén dan um negen uur weg mot". En zi'j harren um naogekeke. En toe was e daor ien zon olde kopwilg gegaon, en daor hatte een berevel gat hange. En daor wasse uutgekomme met dat berevel um. En daor wasse later ok weer iengekomme. Harre z'um opgepas en dan wasse ok weer iengekomme. Toe harre ze bi'j eur eige gedoch: "Dat is nie zuiver met tie keal. Dén kan 't een of tander, of dén duut wat, of watte uutvrit, dat wer ik niet".
Toe harre die boere, die harre onder mekaar uutgemaak: "Wet ie wat? Wi'j sturen um is een end wied weg, bi'jvoorbeeld nao Arem of Nimwège met een vrach zaod. En dan laow um dat daor heerbrenge. en dan hale wi'j um dat berevel druut en dan vebranne wi'j 't. Dan wiw is zien watte dan duut". Goed. Zi'j harren um weggestuurd met een vrach zaod nao Nimwège toe. En zillie dat berevel dru gehaald, een hoop holt dronder gestop en dat berevel drop gelaaie en ien brand gestoake. En toe 't goed en wel aan 't brande was gewes, dat berevel was zon betje vebrand gewes, ongeveer vebrand, daor was e aangekomme. Had e de kar onderweg laote staon en 't pead tru gespanne en hi'j op 't pead, op 't lège pead, nao huus. Mao toete daor was, was e te laat gewes. 't Berevel was vebrand gewes. Toe had e gezeid: "Jonges, gillie heb geluk gehad dat 't vebrand is. Ar 't nie vebrand was gewes, dan ha'k ollie allemaol hier kepot gemaak", harre gezeid.
Vrogger was 't altied mode zo ien de winterdag at de boere zo nao mekaar toe ginge en kate. En dan harre ze met zon man of zes zitte te kate. Toe wier der altied solo gekaat. Dat was 't olde spöl. En dan bis een uur of tien en dan wier der pap geète, zoot vrogger hier was, en dan ginge ze nao huus. Mao de was ter één bi'j gewes, een kater, die har altied um negen uur nao huus gemot. "Keal, kaat toch nog een hötje deur. Gi'j het nog tied zat". Mao hi'j had nao huus gemot. En zi'j harre doen könne was ze wolle, mao zi'j harren um niet taor könne holle. Harre ze gedoch bi'j eur eige: "Wi'j wille toch potverdomme is zien wat dén toch altied duut. Waorum at tén dan um negen uur weg mot". En zi'j harren um naogekeke. En toe was e daor ien zon olde kopwilg gegaon, en daor hatte een berevel gat hange. En daor wasse uutgekomme met dat berevel um. En daor wasse later ok weer iengekomme. Harre z'um opgepas en dan wasse ok weer iengekomme. Toe harre ze bi'j eur eige gedoch: "Dat is nie zuiver met tie keal. Dén kan 't een of tander, of dén duut wat, of watte uutvrit, dat wer ik niet".
Toe harre die boere, die harre onder mekaar uutgemaak: "Wet ie wat? Wi'j sturen um is een end wied weg, bi'jvoorbeeld nao Arem of Nimwège met een vrach zaod. En dan laow um dat daor heerbrenge. en dan hale wi'j um dat berevel druut en dan vebranne wi'j 't. Dan wiw is zien watte dan duut". Goed. Zi'j harren um weggestuurd met een vrach zaod nao Nimwège toe. En zillie dat berevel dru gehaald, een hoop holt dronder gestop en dat berevel drop gelaaie en ien brand gestoake. En toe 't goed en wel aan 't brande was gewes, dat berevel was zon betje vebrand gewes, ongeveer vebrand, daor was e aangekomme. Had e de kar onderweg laote staon en 't pead tru gespanne en hi'j op 't pead, op 't lège pead, nao huus. Mao toete daor was, was e te laat gewes. 't Berevel was vebrand gewes. Toe had e gezeid: "Jonges, gillie heb geluk gehad dat 't vebrand is. Ar 't nie vebrand was gewes, dan ha'k ollie allemaol hier kepot gemaak", harre gezeid.
Onderwerp
SINSAG 0824 - Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband) 
SINSAG 0824 - Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband) 
Beschrijving
Een groep van zes boeren kaartten altijd tot een uur of tien, op een na, die om negen uur vertrok. Op een keer besloten ze hem te volgen en zagen hem naar een oude knotwilg gaan en een berevel omdoen en weggaan. Later kwam hij terug en kleedde zich om (in de boom). Ze dachten: "Dat is niet pluis met die kerel; die vreet iets uit." De boeren besloten hem ver weg te sturen met een zandkar naar Nijmegen en haalden het berevel uit de boom en verbrandden het op een fors vuur. Echter, toen het bijna verbrand was, kwam de boer terug te paard (hij had de kar laten staan), maar hij was te laat; het vel was verbrand. Toen zei hij: "Jongens, jullie hebben geluk gehad, dat het verbrand is, want anders had ik jullie allemaal kapot gemaakt."
Bron
Vertellers uit de Liemers samengesteld door A. Tinneveld, Wassenaar 1976, p.232-233.
Commentaar
Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband)
Naam Locatie in Tekst
Arnhem
Arnhem
Nijmegen
Nijmegen
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20