Hoofdtekst
Der wie in doomny, dy hie krekt in nije gemeente krigen. Hy moest hwat yn 'e kunde komme mei de lju en sa kom er ek by in man, dy stie achter hûs. Hy hie de holle foardel en seach net botte moedich.
Doomny seach wol, dat dy man swierrichheden hie.
"Skeelt der hwat oan?" frege er.
"Dat sil 'k doomny sizze. Ik hie hjir in ikkerke koal boud achter 't hûs en nou ha se my dy ûntstellen op ien sa'n lyts dinkje nei. Dat stiet hjir op 'e hoeke, sjoch."
"Man," sei doomny, "hwat in strop. Mar soe ik dat iene lytse koaltsje dan wol fan jo ha meije?"
"Och heden ja, doomny," sei de man, "nim dat mar mei, hear!"
Doomny nom it mei.
De snein-to-moarns hied er 't lytse koaltsje op 'e preekstoel lizzen. Doe preke er: "Gij zult niet stelen."
Yn syn preek fortelde er yn hoe'n slecht plak as hy bidarre wie. In plak, dêr't ek noch stellen woarde.
Doe krige er 't koaltsje yn 'e hân.
"Maar ik zie de dief", sei er.
Doe lei er it koaltsje wer del en hy preke fierder.
Even letter nom er it wer yn 'e hân en doe sei er:
"Maar ik krijg de dief." Doe lei er it wer del en hy preke wer fierder.
Mar even letter krige er it wèr yn 'e hân en doe rôp er:
"En ik ráák de dief -!"
Doe sei it wiif fan 'e dief gau: "Jan, Jan, jow dy ûnder 'e bank!"
Doomny seach wol, dat dy man swierrichheden hie.
"Skeelt der hwat oan?" frege er.
"Dat sil 'k doomny sizze. Ik hie hjir in ikkerke koal boud achter 't hûs en nou ha se my dy ûntstellen op ien sa'n lyts dinkje nei. Dat stiet hjir op 'e hoeke, sjoch."
"Man," sei doomny, "hwat in strop. Mar soe ik dat iene lytse koaltsje dan wol fan jo ha meije?"
"Och heden ja, doomny," sei de man, "nim dat mar mei, hear!"
Doomny nom it mei.
De snein-to-moarns hied er 't lytse koaltsje op 'e preekstoel lizzen. Doe preke er: "Gij zult niet stelen."
Yn syn preek fortelde er yn hoe'n slecht plak as hy bidarre wie. In plak, dêr't ek noch stellen woarde.
Doe krige er 't koaltsje yn 'e hân.
"Maar ik zie de dief", sei er.
Doe lei er it koaltsje wer del en hy preke fierder.
Even letter nom er it wer yn 'e hân en doe sei er:
"Maar ik krijg de dief." Doe lei er it wer del en hy preke wer fierder.
Mar even letter krige er it wèr yn 'e hân en doe rôp er:
"En ik ráák de dief -!"
Doe sei it wiif fan 'e dief gau: "Jan, Jan, jow dy ûnder 'e bank!"
Onderwerp
VDK 1833G* - "Bukken, Japik!" 
VDK 1833G* - "Bukken, Japik!" 
Beschrijving
Een man vertelde de dominee dat al zijn kolen waren gestolen. Het enige stukje wat ze hadden laten liggen, nam de dominee mee. In zijn zondagse preek sprak hij over stelen. Af en toen nam hij daarbij het overgebleven kooltje in zijn hand en maakte een opmerking dat hij de dief wel zou krijgen. Na de derde keer maakte de vrouw van de dief hem bekend.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 371, verhaal 10
Commentaar
5 april 1968
"Bukken, Japik!"
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21