Hoofdtekst
Der wie in boer, dy hie in sike koe. Hy liet de féarts komme. "Hokker koe is it?" frege dy.
"Ja, dat matte jo sels mar útmeitsje," sei de boer, "jo binne op 't lêst féarts."
De féarts tochte: "'k Sil dy wol ha."
Hy ûndersocht de beesten ien foar ien en op it lêst foun er de koe dy't siik wie.
Doe't it nijjier west hie stjûrde er de boer de rekken, dêr't er elk ûndersiik fan elke kou yn birekkene.
Doe seach de boer raer op 'e noas.
"Ja, dat matte jo sels mar útmeitsje," sei de boer, "jo binne op 't lêst féarts."
De féarts tochte: "'k Sil dy wol ha."
Hy ûndersocht de beesten ien foar ien en op it lêst foun er de koe dy't siik wie.
Doe't it nijjier west hie stjûrde er de boer de rekken, dêr't er elk ûndersiik fan elke kou yn birekkene.
Doe seach de boer raer op 'e noas.
Beschrijving
Een veearts vroeg aan de boer welke koe ziek was, maar de boer vond dat hij dat zelf maar moest uitzoeken, hij was immers de arts. De arts onderzocht elk beest, totdat hij bij de zieke koe kwam. Vervolgens stuurde de arts een rekening waarin hij het onderzoek van elke koe berekende.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 394, verhaal 1
Commentaar
4 mei 1968
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21