Hoofdtekst
Der wienen in man en in frou, dy wienen to praten by de boer. De man wie ien, dy koe noait sêd. Hy sloech alles der troch en wist fan gjin ophâlden. Dat wie rare ûnfatsoenlik fansels en syn frou wie dat slim yn 'e wei. Fan tofoaren sei se tsjin him: "Dû mast dyn fatsoen hâlde, hear."
"Dû kinst wol hwat sizze," sei er, "mar ik wyt noait, hwannear't ik ophâlde mat. Ik kin alles wol op."
Doe praetten se ôf, de frou soe him in stjitsje tsjin 'e foet jaen, dan soe hy de leppel dellizze.
Mar tafallich lei der in houn ûnder de tafel. Dy hie dy man net opmurken. En sy sieten noch mar krekt to iten of dêr rekke de houn de foet oan fan 'e man. Hy lei fuort de leppel del en hâldde op fan iten.
"Hastû nóu al genôch?" sei syn frou.
"Ja," sei de man, "ik kin der neat mear trochkrije hear. It iten stiet my tsjin."
Doe't se letter togearre wienen sei de frou tsjin him:
"Hwerom hâldestû sa gau op?"
Hy sei: "Dû trapest my ommers op 'e foet."
"Welné," sei 't minske, "dat die ik net, dat wie de houn."
"Dû kinst wol hwat sizze," sei er, "mar ik wyt noait, hwannear't ik ophâlde mat. Ik kin alles wol op."
Doe praetten se ôf, de frou soe him in stjitsje tsjin 'e foet jaen, dan soe hy de leppel dellizze.
Mar tafallich lei der in houn ûnder de tafel. Dy hie dy man net opmurken. En sy sieten noch mar krekt to iten of dêr rekke de houn de foet oan fan 'e man. Hy lei fuort de leppel del en hâldde op fan iten.
"Hastû nóu al genôch?" sei syn frou.
"Ja," sei de man, "ik kin der neat mear trochkrije hear. It iten stiet my tsjin."
Doe't se letter togearre wienen sei de frou tsjin him:
"Hwerom hâldestû sa gau op?"
Hy sei: "Dû trapest my ommers op 'e foet."
"Welné," sei 't minske, "dat die ik net, dat wie de houn."
Onderwerp
AT 1691 - "Don't Eat too Greedily." 
AT 1691 - "Don't Eat too Greedily." 
ATU 1691 - The Hungry Clergyman
ATU 1691 - The Hungry Clergyman
Beschrijving
Een man at altijd verschrikkelijk veel, hij wist nooit van ophouden. Toen hij en zijn vrouw een keer bij de boer zouden gaan eten, spraken ze af dat zijn vrouw hem een schop onder de tafel zou geven als hij moest stoppen met eten. Toen ze nog maar net begonnen waren met eten voelde de man iets en hij legde zijn bestek neer. Later vroeg zijn vrouw hem waarom hij al zo snel ophield met eten. Pas toen kwam hij erachter dat niet zijn vrouw maar de hond hem onder de tafel aangeraakt had.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 417, verhaal 2
Commentaar
10 juni 1968
"Don't Eat too Greedily."
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21