CJ043712

It gebeurde froeger wol gau us dat der ien bitsjoend wie. As se wite woenen hwa't de tsjoenster wie, dan leinen se in krúskekaei op it wurdtsje 'licht' fan 'En het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet begrepen'. Dit stiet yn 'e Bibel yn it Jehannesevangeelje. Sy seinen dan dêrby: "Dy fortink ik fan tsjoenderij." (dan neamden se de namme fan ien) Bigoun dan de kaei út himsels to draeijen, dan wie dat de tsjoenster. Die de kaei neat, dan wie se ûnskuldich.

Het gebeurde vroeger nog wel eens dat er iemand betoverd was. Als ze dan wilden weten wie de heks was, dan namen ze de bijbel erbij. Ze legden een sleutel op het woordje 'licht' van 'En het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet begrepen,' uit het Johannesevangelie. Ze zeiden er dan bij wie ze verdachten van toverij. Als de sleutel dan begon te draaien, was diegene de heks. Deed de sleutel niets, dan was de genoemde onschuldig.

Corpus Jaarsma, verslag 437, verhaal 12

18 juli 1968

Bijbel    Bijbel   

Johannesevangelie    Johannesevangelie   

2013-03-01 14:46:21