Hoofdtekst
Der wienen twa minskes ty hienen in soan. Mear bern hienen se ek net.
Dy jonge giet fuort en bliuwt jierres wei. 't Giet him goed. Hy en syn kammeraet binne fan doel nei jierres it âldershûs wer op to sykjen.
De soan komt de jouns by syn âlten. Hy freget of er dêr de nachts ek bliuwe kin.
Sy sjogge net dat it har soan is. De âlte minskes ha 't noch altyd earmoedich.
Hy mei dêr de nachts wol sliepe, sizze se. Mar sy kin him gjin iten joen, hwant hja hawwen 't earm.
De jouns geane se op bêd.
Sy prate mei in oar en sizze: "Dy jonge man, dy het in protte sinten."
Hja wolle him birove en deameitsje. En dat dogge se ek.
't Wurdt dei. 't Hynder wurdt weistoppe yn in hok.
De oare deis komt der in man op 't hynder by har. Hy freget of hja ty en ty binne. It is de kammeraet fan har soan.
"Ja," sizze se, "dat binne wy".
As dêr justerjoun ek ien oankom is, fraget dyselde.
"Ja, hjir hat al ien west", sizze se. "Mar dy is al wer fuort."
De man op 't hynder seit: "Dy is net fuort gang, dat wie jimme eigen soan. Jimme ha him dochs neat dien?"
"Haw ik dan myn eigen soan formoarde?" ropt it minske.
Hja wie yn'e gracht sprong en fordronke.
De âld man hie him ophong yn 'e stâl, dêr 't de soan dy nachts sliept hie.
(Collectie Jaarsma. J. Bekkema, 22-01-1969)
Dy jonge giet fuort en bliuwt jierres wei. 't Giet him goed. Hy en syn kammeraet binne fan doel nei jierres it âldershûs wer op to sykjen.
De soan komt de jouns by syn âlten. Hy freget of er dêr de nachts ek bliuwe kin.
Sy sjogge net dat it har soan is. De âlte minskes ha 't noch altyd earmoedich.
Hy mei dêr de nachts wol sliepe, sizze se. Mar sy kin him gjin iten joen, hwant hja hawwen 't earm.
De jouns geane se op bêd.
Sy prate mei in oar en sizze: "Dy jonge man, dy het in protte sinten."
Hja wolle him birove en deameitsje. En dat dogge se ek.
't Wurdt dei. 't Hynder wurdt weistoppe yn in hok.
De oare deis komt der in man op 't hynder by har. Hy freget of hja ty en ty binne. It is de kammeraet fan har soan.
"Ja," sizze se, "dat binne wy".
As dêr justerjoun ek ien oankom is, fraget dyselde.
"Ja, hjir hat al ien west", sizze se. "Mar dy is al wer fuort."
De man op 't hynder seit: "Dy is net fuort gang, dat wie jimme eigen soan. Jimme ha him dochs neat dien?"
"Haw ik dan myn eigen soan formoarde?" ropt it minske.
Hja wie yn'e gracht sprong en fordronke.
De âld man hie him ophong yn 'e stâl, dêr 't de soan dy nachts sliept hie.
(Collectie Jaarsma. J. Bekkema, 22-01-1969)
Onderwerp
AT 0939A - Killing the Returned Soldier 
AT 0939A - Killing the Returned Soldier 
ATU 0939A - Killing the Returned Soldier.
ATU 0939A - Killing the Returned Soldier.
Beschrijving
Een zoon vertrekt voor langere tijd van huis. Na jaren keert hij, rijk geworden, terug en vraagt om onderdak bij zijn ouders, die hem niet herkennen. 's Nachts vermoorden de ouders de 'reiziger' om zijn geld.
Bron
Collectie Jaarsma, archief Meertens Instituut, verslag 571, verhaal 9
Motief
N321 - Son returning home after long absence unwittingly killed by parents.
N321 - Son returning home after long absence unwittingly killed by parents.
Commentaar
22 januari 1969
Killing the Returned Soldier
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21