Hoofdtekst
It soe de sneins preeklêzen wêze yn 'e tsjerke. In âlderling soe dat dwaen, mar dy man oerdreau altyd hiel bot, sûnder dat hy der sels sa sear erch yn hie.
Fan tofoaren praette er mei de koster. Hy sei tsjin 'e koster: "Hwat tinkt dy der eins fan, dat ik preeklêze mat?"
"Oars wol goed," sei de koster, "dû kinst wol prate, mar dû makkest der altyd safolle by, dû oerdriuwst sa!"
Doe praetten se dan ôf, dat, as de preeklêzer dy sneins oer de skreef gong, dan soe de koster, dy't foaroan siet, kiche.
De âlderling hie in preek oer Simson, dy't de foksen fangde yn in hoale en har brânnende fakkels tusken de sturten boun en se sa de siedfjilden fan 'e Filistynen yndreau.
Hy sei, dy foksen hienen ûnbidich lange sturten, fan wol in meter of alve.
"Hm-hm", sei de koster.
"Nou," sei de âlderling, alve meter is hwat oan 'e ryklik lange kant, mar acht meter wienen dy sturten fêst wol."
"Hm-hm", sei de koster.
"Eh," sei de âlderling, "acht meter hie der ek noch oan, lit ús sizze fiif meter."
"Hm-hm", sei de koster.
Doe woarde de âlderling nidich. Hy sei tsjin 'e koster: "Hwat mienstû wol, dat se hielendal gjin sturten hienen?"
Fan tofoaren praette er mei de koster. Hy sei tsjin 'e koster: "Hwat tinkt dy der eins fan, dat ik preeklêze mat?"
"Oars wol goed," sei de koster, "dû kinst wol prate, mar dû makkest der altyd safolle by, dû oerdriuwst sa!"
Doe praetten se dan ôf, dat, as de preeklêzer dy sneins oer de skreef gong, dan soe de koster, dy't foaroan siet, kiche.
De âlderling hie in preek oer Simson, dy't de foksen fangde yn in hoale en har brânnende fakkels tusken de sturten boun en se sa de siedfjilden fan 'e Filistynen yndreau.
Hy sei, dy foksen hienen ûnbidich lange sturten, fan wol in meter of alve.
"Hm-hm", sei de koster.
"Nou," sei de âlderling, alve meter is hwat oan 'e ryklik lange kant, mar acht meter wienen dy sturten fêst wol."
"Hm-hm", sei de koster.
"Eh," sei de âlderling, "acht meter hie der ek noch oan, lit ús sizze fiif meter."
"Hm-hm", sei de koster.
Doe woarde de âlderling nidich. Hy sei tsjin 'e koster: "Hwat mienstû wol, dat se hielendal gjin sturten hienen?"
Onderwerp
AT 1920D - The Liar Reduces the Size of his Lie 
AT 1920D - The Liar Reduces the Size of his Lie 
ATU 1920D - The Liar Reduces the Size of his Lie.
ATU 1920D - The Liar Reduces the Size of his Lie.
Beschrijving
Op zondag leest een ouderling altijd heel overdreven een preek voor, zonder dat hij daar erg in heeft. Als hij de mening vraagt van de koster zegt deze dat de man altijd zo overdrijft. Dus spreken ze af dat de koster zal kuchen als het weer te erg wordt. Hij houdt een preek over Simson die vossen vangt in een hol en brandende fakkels tussen de staarten bindt waardoor ze de zaaivelden van Filistynen worden ingedreven. Op het gekuch van de koster wordt de staart achtereenvolgens elf, acht en vijf meter. De ouderling wordt kwaad en zegt tegen de koster dat hij toch niet bedoelt dat een vos geen staart heeft.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 612, verhaal 4
Commentaar
6 maart 1969
The Liar Reduces the Size of his Lie
Naam Overig in Tekst
Filistijnen
Filistijnen
Naam Locatie in Tekst
Simson
Simson
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21