CJ074005

Yn earder tiden wie 't sa dat de winkelman syn waren noch net bylânsbrochte. Sa wienen der ek in slager en in bakker, dy't sels har spullen ophelje moesten dy't se nedich hienen.
Op in moarn troffen se elkoar op 'e heide.
De slager sei tsjin 'e bakker: "Jo binne ek al bitiid op stap, net?"
"Jo binne ek neat letter," sei de bakker, "hwer ha jo hinne west?"
"Ik ha nei jo ta west, nei de bakkerij, ik haw in bôlle helle."
"Hwer ha jo dy dan?" sei de bakker, hwant de slachter hie neat by him, dêr't er him yn drage koe.
"Under 'e pet", sei er.
"Soa", sei de bakker, en hy tochte: "ik krij dy wol wer."
In pear wiken letter troffen se elkoar wèr.
"Jo binne èk al wer bitiid", sei de bakker.
"Ja," sei de slachter, "en jo net minder. Hwer ha jo hinne west?"
"Nei jo ta", sei de bakker.
"Soa, en hwat ha jo dêr dan weihelle?"
"In bargekop", sei de bakker.
"En hwer ha jo dy dan?" frege de slachter, hwant de bakker hie neat by him dêr't er dy bargekop yn drage koe.
"Under 'e pet", sei de bakker.
"Krekt," sei de slachter, "nou't ik jo goed oansjoch, kin 'k it ek wol sjen."

Een bakker en slager waren altijd vroeg op weg om hun spullen te halen. Op een keer kwamen ze elkaar tegen. De slager zei tegen de bakker dat hij een brood bij hem had gehaald. De bakker zag dat hij niets bij hem had, maar de slager zei dat het brood onder zijn pet zat. Toen ze elkaar weer eens tegenkwamen, zei de bakker tegen de slager dat hij bij hem een varkenskop had gehaald. De slager vroeg waar hij die dan gelaten had, en de bakker zei onder zijn pet. Toen zei de slager: "O ja, nu ik je goed bekijk, zie ik het inderdaad."

Corpus Jaarsma, verslag 740, verhaal 5

7 augustus 1969

2013-03-01 14:46:21