CJ111824

Yn Feanwâlden hat in doomny stien, dy sei op in kear: By myn ôfskiepreek sil ik yn 'e tsjerke de iene helte fan it folk laitsje litte en de oare helte skrieme. Doe kaem dan de snein fan it ôfskie. 't Wie krekt op Burgumer merke.
De doomny hie in foksesturt meinom yn 'e preekstoel. Dy kom him fan achteren ûnder 'e jas wei.
Doe hâldde hy in earnstige preek, mar tagelyk die er dy foksesturt nou en dan op en del.
De minsken achteryn, dy seagen dat en dy wienen slop fan laitsjen. Mar de minsken foar yn 'e tsjerke koenen dat net sjen. Dy harken nei de earnstige wurden fan 'e preek en bigounen to skriemen.
Doe sei de doomny: "Het is voor mij beter dat ik in Bergum op de markt sta dan hier op de preekstoel."

AT 1828* - Weeping and Laughing    AT 1828* - Weeping and Laughing   

ATU 1828* - Weeping and Laughing.    ATU 1828* - Weeping and Laughing.   

Een dominee beweert tijdens de preek de ene helft van de kerk te kunnen laten huilen en de andere helft te kunnen laten lachen. De dominee richt zich tot de ene helft van de kerk met een zeer ernstige preek en de gemeenteleden barsten in snikken uit. Ondertussen laat hij aan de achterkant van zijn jas een vastgebonden vossenstaart heen en weer bungelen. De gemeenteleden die zicht hebben op de vossenstaart schudden van het lachen.

Collectie Jaarsma, verslag 1118, verhaal 24 (archief MI)

17 juli 1974

Weeping and Laughing

Burgumer    Burgumer   

Feanwâlden    Feanwâlden   

Bergum    Bergum   

2013-03-01 14:46:21