Hoofdtekst
Yn dyselde buert, ek oan 'e wei by 't spoar sit noch in klokje yn 'e groun. Dat hearre se wol tikjen, mar se kinne it noait fine. Se ha dêr wakker oan 't graven west, mar 't wie altyd forgees. Wol twa meters djip ha se groeven, wylst se almar it tikjen hearden.
Beschrijving
Op een bepaalde is voortdurend getik te horen omdat er een klokje in de grond zou zitten. Er wordt vergeefs geprobeerd het klokje op te graven.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1125, verhaal 25 (archief MI)
Commentaar
6 augustus 1974
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21