CJ116806

Der wie in tsjerke vakant. In dûmny út in oar plak kaem dêr geregeld to preekjen en dan iet er altyd by deselde boer. Doe tocht er: ik mat ek ris hwat werom dwaen. Dat doe noege er de boer en de boerinne út om ek ris by him to iten. Dat gong oan. De boer en de boerinne sieten dêr en doe kaem dêr in panne mei sop op tafel. It sop waerd opskept en doe sei dûmny: "Wy matte earst mar even bidde, net?"
Doe sei de boer: "Ik hie tocht, dat wy earst even 't Wilhelmus songen."
"Hoedàt sa?" frege de dûmny.
"Dat klinkt sa moai oer 't wetter", sei de boer.

VDK 1742* - Zingen voor de soep    VDK 1742* - Zingen voor de soep   

Als een dominee in een bepaalde plaats moet preken, eet hij altijd bij een boer. Omdat de dominee het gevoel krijgt dat hij eens iets terug moet doen, nodigt hij de boer en boerin uit om eens bij hem te komen eten. Als de dominee zeer waterige soep opgediend heeft, stelt hij voor eerst te bidden. De boer wil liever het Wilhelmus zingen omdat dat 'zo mooi klinkt over het water'.

Collectie Jaarsma, verslag 1168, verhaal 6 (archief MI)

23 mei 1979

Zingen voor de soep

Wilhelmus    Wilhelmus   

2013-03-01 14:46:21