Hoofdtekst
Der wie in âld boer, dat wie Rypke Paulus, dy wenne hjir net sa fier wei, dy gong yn 'e neisimmer mei syn bijen nei Drinte ta. Underweis - 't wie yn 'e nacht, mar 't wie ljochtmoanne - doe seach er sokke moaije apels hingjen by in boer yn 't hôf, dat se bieten him de hals út. Hy stapte mei syn maet it hôf yn.
Mar doe kaem der in greate hiemdogge oanstappen, dy hie har àl op it hiem litten, mar liet har der net ôf.
Doe sei âlde Rypke Paulus: "Der sit neat oars op as dat wy de boer klopje en him freegje of er ús de wei ek wize kin."
De boer kaem foar. Se seinen, sa en sa. Wy woenen de wei wol wite, hwant wy binne hjir mei bijen. De man die de broek oan en sei: "As woenen jim soms apels ha?"
"Hwat jo sizze boer", sei Rypke.
Doe krigen se in soad apels mei op har fierdere reis.
Mar doe kaem der in greate hiemdogge oanstappen, dy hie har àl op it hiem litten, mar liet har der net ôf.
Doe sei âlde Rypke Paulus: "Der sit neat oars op as dat wy de boer klopje en him freegje of er ús de wei ek wize kin."
De boer kaem foar. Se seinen, sa en sa. Wy woenen de wei wol wite, hwant wy binne hjir mei bijen. De man die de broek oan en sei: "As woenen jim soms apels ha?"
"Hwat jo sizze boer", sei Rypke.
Doe krigen se in soad apels mei op har fierdere reis.
Beschrijving
Twee appeldieven kunnen de boomgaard van een boer niet meer uit omdat de waakhond hen tegenhoudt. Een van de mannen zegt dat er niets anders opzit dan de boer te wekken. Als de boer tevoorschijn komt, vragen de mannen of hij hen misschien de weg kan wijzen. De vriendelijke boer geeft hen zelfs nog appels mee.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1187, verhaal 2 (archief MI)
Commentaar
29 juli 1979
Naam Overig in Tekst
Rypke Paulus 
Rypke Paulus 
Drinte
Drinte
Rypke
Rypke
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21