CJ119910

Der wienen in feint en in faem, dy sieten faek jouns togearre op. Dan gebeurde der fan alles, mar hy tute har noait in kear.
Doe sei dy faem ris op in joun: "Hwerom tutestû my noait?" Hy sei: "Dêr tink ik noait om."
Dy jouns wie er al fuort, doe kaem 't him yn 't sin, dat er har net tute hie. Hy tinkt: ik mat mar even werom.
Doe tikke er op 't glês. Syn faem wie noch net op bêd, mar hja hie har al útklaeid.
Hy sei: "Ik ha dy noch gjin tút jown." Hja sei: "Dan doch ik it glês wol even omheech." Doe gong se der foar stean mei de broek út en de bleate kont foar 't glês. Doe tute er har op 'e kont. Doe sei er: "Jammele, hwat stjonkstû út 'e azem."

AT 1456 - The Blind Fiancée    AT 1456 - The Blind Fiancée   

ATU 1456 - The Blind Fiancée.    ATU 1456 - The Blind Fiancée.   

Een meisje verwijt haar vriendje dat hij haar nooit kust. De jongen belooft haar voortaan te kussen, maar lijkt dit vervolgens weer te vergeten. Als hij 's avonds al op weg naar huis is, herinnert hij zich ineens zijn belofte en haast hij zich op een holletje naar het huis van zijn meisje. Het meisje heeft zich al uitgekleed om naar bed te gaan maar is wel bereid het raam even voor hem open te doen. In plaats van haar mond steekt ze haar blote achterwerk door het raam naar buiten. Als de jongen haar 'mond' kust, zegt hij dat het jammer is dat het meisje zo vreselijk uit haar mond stinkt.

Collectie Jaarsma, verslag 1199, verhaal 10 (archief MI)

?

The Blind Fiancée

2013-03-01 14:46:21