Hoofdtekst
Twa mannen sieten by 't Beetster kanael to fiskjen. Doe kaem der in plysje oan, dy frege om de fiskakte. Dy hienen se wol. Se mochten gjin snoekbears fiskje, se hienen mar in gewoane akte.
Doe sei de plysje: "Wolle jimme even jimme snoeren út it wetter helje?" Doe dienen se dat, en doe hienen se der elk in dike wjirm oan. Dat mocht net.
Doe sei de plysje: "Jimme krije in bikeuring, hwant jimme ha der in wjirm oan."
Doe seinen se: "Wy fiskje net, wy leare dy wjirms it swemmen."
"Dat hie 'k wol tocht," sei de plysje, "mar jimme krije in bikeuring, omdat jimme se swemme litte mei de bleate kont."
Doe sei de plysje: "Wolle jimme even jimme snoeren út it wetter helje?" Doe dienen se dat, en doe hienen se der elk in dike wjirm oan. Dat mocht net.
Doe sei de plysje: "Jimme krije in bikeuring, hwant jimme ha der in wjirm oan."
Doe seinen se: "Wy fiskje net, wy leare dy wjirms it swemmen."
"Dat hie 'k wol tocht," sei de plysje, "mar jimme krije in bikeuring, omdat jimme se swemme litte mei de bleate kont."
Beschrijving
Een politieagent controleert de visakte van twee vissers en bekeurt de mannen omdat ze een worm als aas gebruiken. Als de vissers hierop beweren dat ze de wormen leren zwemmen, bekeurt de agent hen toch omdat ze de wormen bloot leren zwemmen.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1200, verhaal 9 (archief MI)
Commentaar
?
Naam Overig in Tekst
Beetster   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21