CJ123704

Dûmny kaem ris by in âld minske op hûsbisyk. 't Wie dêr net botte krekt en skjin en doe't it minske him kofje oanbea, wegere hy. Mar hja hâldde oan, hy soe in bakje kofje mei har drinke, dat op 't lêst sei er: "Nou, toe dan mar." It kopke wie lang net skjin en it kleefde. Der miste in lyts hoekje út. Hy tocht: dêr mat ik myn mûle mar sette, oaren sille dat wol net dwaen. Dat die er dus. Mar doe sei 't âld wyfke: "Hea, dat is ek singelier. Dûmny drinkt krekt op itselde plak dêr't ik ek altyd út dat kopke drink."

VDK 1742B* - Het vuile kopje    VDK 1742B* - Het vuile kopje   

Een dominee is op huisbezoek bij een niet al te schone familie en weigert aanvankelijk koffie. Als de vrouw des huizes blijft aandringen, stemt de dominee in en hij krijgt een smoezelig, kleverig kopje met een stukje eruit aangeboden. De dominee denkt slim te zijn door het kopje aan de mond te zetten waar het stukje ontbreekt, omdat hij vermoedt dat niemand van het gezin op die manier zal drinken. De vrouw zegt direct dat het erg toevallig is dat de dominee net zo drinkt als zij.

Collectie Jaarsma, verslag 1237, verhaal 4 (archief MI)

4 januari 1980

Het vuile kopje

2013-03-01 14:46:21