Hoofdtekst
Der wie in âld mantsje dy wie net wiis,
dy boude in húske op it iis.
It iis bigoun to teijen,
it mantsje bigoun to kleijen.
't Ald wyfke briik har skonk
en 't mantsje dat fordronk.
(nog fan myn grootmoeder út Hantumhuzum)
dy boude in húske op it iis.
It iis bigoun to teijen,
it mantsje bigoun to kleijen.
't Ald wyfke briik har skonk
en 't mantsje dat fordronk.
(nog fan myn grootmoeder út Hantumhuzum)
Beschrijving
Een versje dat de grootmoeder van de verteller al kende.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 819, verhaal 7 (archief MI)
Commentaar
24 maart 1970
Naam Overig in Tekst
Hantumhuzum 
Hantumhuzum 
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21