Hoofdtekst
Ymke koe alle kunsten. Op in kear doe siet er yn 'e kroech. Hy hie allegear soldaten om him hinne. Hy sei: "Is der ien dy't my even in bûsdoek liene kin?"
"Jawol", sei ien fan 'e soldaten en hy krige dy syn bûsdoek, in reade bûsdoek.
Doe hie Ymke in lúsjefers krige en dy bûsdoek opbrând.
Dêr kom hwat jiske fan. De soldaet, dy syn bûsdoek it wie, hie sneu sjoen.
"Sjoch mar net raer," sei Ymke, "dû krijst de bûsdoek wol wer." Doe hied er hwat jiske pakt yn 'e hân en dêr hwat mei omwreaun. Doe hie 't wer in gewoane reade bûsdoek west.
"Asjeblyft," sei er tsjin 'e soldaet, "hjir hastû dyn bûsdoek wer."
"Jawol", sei ien fan 'e soldaten en hy krige dy syn bûsdoek, in reade bûsdoek.
Doe hie Ymke in lúsjefers krige en dy bûsdoek opbrând.
Dêr kom hwat jiske fan. De soldaet, dy syn bûsdoek it wie, hie sneu sjoen.
"Sjoch mar net raer," sei Ymke, "dû krijst de bûsdoek wol wer." Doe hied er hwat jiske pakt yn 'e hân en dêr hwat mei omwreaun. Doe hie 't wer in gewoane reade bûsdoek west.
"Asjeblyft," sei er tsjin 'e soldaet, "hjir hastû dyn bûsdoek wer."
Beschrijving
Ymke vraagt in de kroeg aan een soldaat om een zakdoek. Als hij die krijgt, steekt hij hem in brand. Het as wat ervan af komt neemt hij in zijn hand, hij schudt ermee en de rode zakdoek verschijnt weer.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 934, verhaal 6
Commentaar
14 september 1972
Naam Overig in Tekst
Ymke (Imke) de Jong   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21