Hoofdtekst
Die .XII. cluchte.
Desen sot ghelijck was eens een [sone] op eenen tijt die sijn vader storf. Als men hem nu begraven hadde ende yegelijck tot hem quam om te clagen, gelijck 't in sommige landen die manier is, seyde hy tot hen: 'God gheve dat u vader ooc sterve, so wil ick u oock comen beclagen.' Also had men desen voor wijs gheacht, hadt hi geswegen. Daerom leer elck sinen mont bedwingen, want by sijnder tonghen wordt yegelijck gekent, uut wat landen dat hy is ende wat dat hy voor een mensche is. Men seet gemeynlijck also: 'Eenen os grijpt men by die hoornen ende eenen man by sijne woorden.'
Desen sot ghelijck was eens een [sone] op eenen tijt die sijn vader storf. Als men hem nu begraven hadde ende yegelijck tot hem quam om te clagen, gelijck 't in sommige landen die manier is, seyde hy tot hen: 'God gheve dat u vader ooc sterve, so wil ick u oock comen beclagen.' Also had men desen voor wijs gheacht, hadt hi geswegen. Daerom leer elck sinen mont bedwingen, want by sijnder tonghen wordt yegelijck gekent, uut wat landen dat hy is ende wat dat hy voor een mensche is. Men seet gemeynlijck also: 'Eenen os grijpt men by die hoornen ende eenen man by sijne woorden.'
Beschrijving
Als een vader sterft en zijn zoon gecondoleerd wordt, zegt de zoon: Ging uw vader maar dood, dan zou ik u kunnen condoleren.
Bron
H. Pleij, J. van Grinsven, D. Schouten & F. van Thijn: Een Nyeuwe Clucht Boeck. Een zestiende-eeuwse anekdotenverzameling. Muiderberg 1983.
Commentaar
1554
Bron: Pauli, Schimpf und Ernst 33.
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:22