CLUCHT102

Die .C. cluchte.

VESPASIANUS, die keyser die JERUSALEM beleeghert hadde, is seer wijs geweest. Daer was een die gheerne bi den keyser geweest ware, dat hi self, persoonlijck metten keyser hadde moghen spreecken ende synen noot clagen, maer die dienaers des keysers beletten 't dat hi niet voor hem comen en coste. Ende ghinck totten voerman des keysers ende beloefde hem XL ducaten te geven. Die voerman soude hem helpen ende seyde hem hoe dat die keyser op dien dach daer uut woude, 'ende als ick voor die smisse come, so sal ick seggen hoe dat mi d'ijser af gevallen si, soe gaet ghi dan totten wagen ende spreect met hem wat ghi wilt.' Ende ghelijck sy 't aensloegen, soe geviel 't. Ende doen die keyser thuys quam, seyde hi: 'lck hebbe uwen aenslach wel ghemerct, die ghi metten anderen voor der smissen maecten. Ic wil oock een deel van dat beslaen hebben.' Also moeste hi den keyser syn ghifte half gheven.

Iemand wilde zijn nood persoonlijk klagen bij keizer VESPASIANUS, de keizer die JERUZALEM veroverd had en voor heel slim doorging [en heel gierig]. Zijn dienaren weigerden echter de man door te laten. Uiteindelijk bleek een lijfwacht van de keizer bereid hem de mogelijkheid te bieden, maar wel voor veertig dukaten. Die dag zou de keizer een rijtoer maken, en zij spraken af dat de lijfwacht bij de smid een afgevallen hoefijzer zou simuleren, en terwijl de keizer moest wachten kon de man dan met hem praten zoveel als hij wilde. Weer thuisgekomen zei de keizer dat hij hun plan door gehad had en eiste de helft van het geld op.

H. Pleij, J. van Grinsven, D. Schouten & F. van Thijn: Een Nyeuwe Clucht Boeck. Een zestiende-eeuwse anekdotenverzameling. Muiderberg 1983.

1554

Bron: Pauli, Schimpf und Ernst 184.

Vespasianus    Vespasianus   

Jeruzalem.    Jeruzalem.   

2013-03-01 14:46:22