CJ095302

Froeger ieten se meastal út ien panne.
Der wenne in arbeider by in boer. Dêr ieten se ek meielkoar út ien panne. Meastal wienen dat ierpels en it fet siet dan meiiens ek yn 'e panne. Mar yn dy panne siet in lekstop, dêrtroch wied er hwat bryk en wie it fet altyd oan ien kant. Dy panne woarde altyd sà delset, dat it fet oan 'e boer syn kant kom.
De arbeider tocht: dat mat alris in kear foroarje. De boer kriget hjir alle fet en ik kin mei droech iten tofreden wêze. Dat, doe fortelde dy arbeider op in kear, doe't se wer oan 't iten wienen, in greate leugen.
De boer sei: "Dat liichste allegearre!"
Doe sei de arbeider: "It is sa wier as ik de panne omdraei!" En mei[i]ens draeide er de panne in heal slach om, dat it fet oan syn kant kom.

AT 1568* - The Master and the Servant at the Table    AT 1568* - The Master and the Servant at the Table   

ATU 1568* - The Master and the Farmhand at the Table.    ATU 1568* - The Master and the Farmhand at the Table.   

Het vet zit altijd aan een kant en de boer neemt die. Op een keer vertelt de knecht (arbeider) een grote leugen. "Dat lieg je," zegt de boer. "Het is zo waar als ik de pan omdraai." En hij draait de 180° en heeft het vet.

Collectie Jaarsma, verslag 953, verhaal 2 (archief Meertens Instituut)

14 oktober 1972

The Master and the Servant at the Table

2013-03-01 14:46:21