Hoofdtekst
Der wie in doomny, dy syn gemeente hie krityk op it sjongen yn 'e tsjerke. Hja founen dat de doomny altyd sokke koarte psalmen sjonge liet. Doe tocht de doomny: ik sil jimme wol ha, dat doe liet er de sneins dêroan psalm 119 sjonge. Hy tocht: Sjong nou mar raek. Hy gong út 'e preekstoel wei om even in bakje kofje yn 'e pasterije op to drinken. Doe't er dêr in moai skoft sitten hie, stjûrde er de faem nei tsjerke ta. Hy sei: Sjoch ris even hoe't it dêr is. De faem kom werom en sei: "Se sjonge om 't leven. Sy ha de jassen al út en sy feije har it swit fan 'e holle."
Onderwerp
VDK 1831B* - De 119de psalm 
VDK 1831B* - De 119de psalm 
Beschrijving
Een kerkgemeente klaagt dat hun dominee ze altijd zo kort laat zingen. De dominee besluit ze dan psalm 119 te laten zingen en gaat zelf ondertussen een kopje koffie drinken. Hij stuurde iemand om te kijken hoe het ging. De kerkbezoekers waren zo hard aan het zingen, dat ze hun jassen uithadden en het zweet van hun hoofden moesten vegen.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 974, verhaal 17 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
19 januari 1973
De 119de psalm
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21