Hoofdtekst
Der wienen twa fammen dy wennen by burgerlju. Dy burgerlju wennen neist elkoarren, dêr wie in hage tusken de huzen. Dy beide fammen wienen al hwat âld, mar se hienen noait forkearing.
Doe woarde it dêr kermis yn it doarp. De iene faem sei tsjin 'e oare: "Ik hie dochs noch wolris wer sin oan in feint." De oare sei: "Ik ek wol. Wytste hwat? Wy geane togearre nei de kermis ta."
De beide fammen dienen har hwat op en gongen nei it terrein ta. Dêr hienen se al gau elk in feint. Mar dy feinten wienen noch tige jong, dat de beide froulju seinen tsjin elkoar: wy ha de rjochte net. Hoe komme wy fan har ôf? Der wyt ik wol ried op, sei de iene. Ik sil sizze: wy matte om tsien ûre binnen wêze. - As wy se dan kwyt binne, geane wy stikum wer nei 't terrein ta. De beide jonges rekken fuort. Doe gongen de twa froulju wer nei it terrein ta. Doe kommen der twa feinten fan har eigen leeftyd op har ta.
Dit liket der op sei de iene faem tsjin 'e oare. De beide feinten gongen mei de fammen nei hûs ta en bleauwen dêr oant let yn 'e nacht.
De oare deis die de iene faem gau de loper op 'e hage om út to klopjen. De oare faem kom der ek by.
De iene sei: "De feint dy't ik hie dat koe wolris in dokter wêze. Hy hat my fan top ta tean ûndersocht."
De oare sei: "Dy fan my dat hat grif in skilder west hwant doe't ik fan 'e moarn wekker woarde hie ik de stisel noch yn 't himd."
Doe woarde it dêr kermis yn it doarp. De iene faem sei tsjin 'e oare: "Ik hie dochs noch wolris wer sin oan in feint." De oare sei: "Ik ek wol. Wytste hwat? Wy geane togearre nei de kermis ta."
De beide fammen dienen har hwat op en gongen nei it terrein ta. Dêr hienen se al gau elk in feint. Mar dy feinten wienen noch tige jong, dat de beide froulju seinen tsjin elkoar: wy ha de rjochte net. Hoe komme wy fan har ôf? Der wyt ik wol ried op, sei de iene. Ik sil sizze: wy matte om tsien ûre binnen wêze. - As wy se dan kwyt binne, geane wy stikum wer nei 't terrein ta. De beide jonges rekken fuort. Doe gongen de twa froulju wer nei it terrein ta. Doe kommen der twa feinten fan har eigen leeftyd op har ta.
Dit liket der op sei de iene faem tsjin 'e oare. De beide feinten gongen mei de fammen nei hûs ta en bleauwen dêr oant let yn 'e nacht.
De oare deis die de iene faem gau de loper op 'e hage om út to klopjen. De oare faem kom der ek by.
De iene sei: "De feint dy't ik hie dat koe wolris in dokter wêze. Hy hat my fan top ta tean ûndersocht."
De oare sei: "Dy fan my dat hat grif in skilder west hwant doe't ik fan 'e moarn wekker woarde hie ik de stisel noch yn 't himd."
Beschrijving
Twee oude vrijsters gaan naar de kermis om een man te zoeken. De eerste twee zijn te jo ng, maar als ze die afgeschud hebben vinden ze twee anderen die mee naar huis gaan. De volgende dag ziet de ene vrouw haar vangst voor een dokter aan: hij heeft haar van top tot teen onderzocht. De andere denkt dat die van haar een schilder is: er zit stijfsel in haar hemd.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 974, verhaal 16 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
19 januari 1973
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21