Hoofdtekst
Doomny van Es fan Boarnburgum wie mei in âlderling op hûsbisyk. Se wienen ûnderweis, doe sei doomny: "Ik mat eins sa noadich út 'e broek."
De âlderling sei: "Ik ek."
"Dan matte wy mar mei de rêgen tsjin elkoar oan sitte," sei doomny, "dat sit hwat steviger."
"Bêst", sei de âlderling.
Mar doe't se allebeide de broek delstrûpt hienen en mei de rêgen tsjin elkoar oan sieten luts de âlderling doomny syn ûnderbroek nei him ta, en doe skieten se dêr allebeide yn.
Doe't doomny de broek even letter wer oanluts, sei er: "Nat-nat-nat."
De âlderling sei: "Ik ek."
"Dan matte wy mar mei de rêgen tsjin elkoar oan sitte," sei doomny, "dat sit hwat steviger."
"Bêst", sei de âlderling.
Mar doe't se allebeide de broek delstrûpt hienen en mei de rêgen tsjin elkoar oan sieten luts de âlderling doomny syn ûnderbroek nei him ta, en doe skieten se dêr allebeide yn.
Doe't doomny de broek even letter wer oanluts, sei er: "Nat-nat-nat."
Beschrijving
De dominee en een ouderling moeten onderweg nodig poepen. Ze gaan rug aan rug zitten voor steun en stropen hun broek af. De ouderling trekt de broek van de dominee naar zich toe en daar poepen ze allebei in. Als de dominee later zijn broek aandoet zegt hij: nat nat nat.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1024, verhaal 7 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
26 mei 1973
Naam Overig in Tekst
Van Es   
Naam Locatie in Tekst
Boarnburgum   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21