CJ103217

To Feanwâlden hat froeger in doomny stien dat wie in grapjas. 't Wie yn 'e tiid dat de forname lju prûken droegen.
Dy doomny boun ris in kear, doe't er preekje moest, in kattesturt achter oan 'e prûk en dy skodde er ûnder 't preekjen hinne en wer. De minsken dy't achter him sieten laken har slop, hwant dy sèagen dat. Mar dy't fóar him sieten koenen 't nèt sjen. En trochdat er nochal tige stichtelik preke sieten se dêr to skriemen. Dat doe hied er de lju yn 'e tsjerke tagelyk oan 't laitsjen en oan 't skriemen.

AT 1828* - Weeping and Laughing    AT 1828* - Weeping and Laughing   

ATU 1828* - Weeping and Laughing.    ATU 1828* - Weeping and Laughing.   

De dominee was een grapjas. Hij had eens een kattenstaart aan zijn pruik vastgebonden. Onder het preken schudde die de hele tijd heen en weer. De mensen achter hem lagen slap van de lach, maar de mensen voor hem zagen de staart niet en waren zo geraakt door de preek dat ze moesten huilen.

Collectie Jaarsma, verslag 1032, verhaal 17 (archief Meertens Instituut)

7 juni 1973

Weeping and Laughing

Feanwalden    Feanwalden   

2013-03-01 14:46:21