Hoofdtekst
Op in kear, sa fortelde Jan Hepkes, doe brocht ik kunstdong, dat ik mei de boat komme litten hie, nei Jil Dyk, in greate boer yn Grinzer Pein. Dat wie doe de earste kunstdong. Och, och, hwat wie dat raer guod! Ik hie in nije learen jas oan doe't ik dat guod droech, mar dy jas hie dêr sa bot fan to lijen, dat it wie letter in temze.
De arbeiders dy't dy kunstdong oer 't lân struiden wienen jongkeardels, mar doe't se 't dien hienen wienen 't âlde mantsjes woarn mei gjin hier mear op 'e kop.
It hout fan 'e wâllen is allegearre dea gong.
De arbeiders dy't dy kunstdong oer 't lân struiden wienen jongkeardels, mar doe't se 't dien hienen wienen 't âlde mantsjes woarn mei gjin hier mear op 'e kop.
It hout fan 'e wâllen is allegearre dea gong.
Beschrijving
Jan vertelt van de eerste kunstmest. Zijn nieuwe leren jas was vol gaten naderhand. De arbeiders die het spul op het land strooiden waren opeens oud en kaal geworden, en het hout op de wallen was ervan dood gegaan.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 1050, verhaal 1 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
5 juli 1973
Naam Overig in Tekst
Jan Hepkes 
Jan Hepkes 
Jil Dyk
Jil Dyk
Grinzer Pein
Grinzer Pein
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21