Hoofdtekst
Jan Hepkes en syn broer Wibe slatten wolris putgatten yn Hollân en doe op in kear wienen se sa djip oan 't graven, dat op 't lêst doe hearden se stimmen fan minsken. Dy sprieken in fremde tael, dêr't se neat fan forstienen.
Hwer't wy nou tolânne komme, dat wyt ik net, sei Jan Hepkes. Hja hienen troch de hiele ierdboaijen hinne groeven.
Dit doocht net, sei Jan.
"Wy wienen oan 'e oare kant fan 'e ierde," sei er, "mar hwêrre, dat wisten wy net. Mar doe seach ik Wibe Prûm dêr omrinnen. Ik tochte: aha - dan sitte wy yn Amerika.
Wibe Prûm wie út Hollân nei Amerika ta rekke.
Mar it like ús dêr yn Amerika net goed ta dat wy binne mar gau weromkeard."
Hwer't wy nou tolânne komme, dat wyt ik net, sei Jan Hepkes. Hja hienen troch de hiele ierdboaijen hinne groeven.
Dit doocht net, sei Jan.
"Wy wienen oan 'e oare kant fan 'e ierde," sei er, "mar hwêrre, dat wisten wy net. Mar doe seach ik Wibe Prûm dêr omrinnen. Ik tochte: aha - dan sitte wy yn Amerika.
Wibe Prûm wie út Hollân nei Amerika ta rekke.
Mar it like ús dêr yn Amerika net goed ta dat wy binne mar gau weromkeard."
Onderwerp
VDK 1882B* - Een gat door de aarde   
Beschrijving
Jan was met zijn broer in Holland putgaten aan het graven. Ze waren zo diep dat ze op een bepaald moment stemmen hoorden van mensen die een vreemde taal spraken. Toen ze Wibe Prum zagen lopen, die geëmigreerde was, wisten dat ze in Amerika waren terechtgekomen. Ze maakten snel rechtsomkeerd.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 1050, verhaal 2 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
5 juli 1973
Een gat door de aarde.
Naam Overig in Tekst
Jan Hepkes   
Wibe   
Wibe Prum   
Naam Locatie in Tekst
Holland   
Amerika   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21