Hoofdtekst
Jan Hepkes fortelde sterke forhalen. Hy ried in protte mei de hounekarre. Dêr ried er mei nei Ljouwert en nei Grins ta. Hy hie twa hounen foar de karre.
Sa ried er in mantsje fan 'e Westerein achterop. Dat mantsje wie rinnende. Jan sei: "Wolle jo mei ride?"
"O sa graech", sei it mantsje.
Doe't se in eintsje riden hienen sei de Westereinder: "Hwat ha jo dêr in pear bêste hounen foar de karre rinnen, koopman."
"Ho", sei Jan. En tsjin 'e Westereinder sei er: "Der ôf. Hwant der binne gjin minder hounen op 'e wereld en ik ha gjin greater hekel as oan sjerpslikjen."
Dat doe koe dat mantsje mar wer rinne.
Sa ried er in mantsje fan 'e Westerein achterop. Dat mantsje wie rinnende. Jan sei: "Wolle jo mei ride?"
"O sa graech", sei it mantsje.
Doe't se in eintsje riden hienen sei de Westereinder: "Hwat ha jo dêr in pear bêste hounen foar de karre rinnen, koopman."
"Ho", sei Jan. En tsjin 'e Westereinder sei er: "Der ôf. Hwant der binne gjin minder hounen op 'e wereld en ik ha gjin greater hekel as oan sjerpslikjen."
Dat doe koe dat mantsje mar wer rinne.
Beschrijving
Jan Hepkes, verteller van leugenverhalen, reed met de hondenkar met twee honden. Een man die liep mocht meerijden. Als de man de honden gaat prijzen, zegt Jan dat er geen slechtere honden op de wereld te vinden zijn en dat hij een hekel heeft aan stroopslikken. De man moet van de kar en weer gaan lopen.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 1055, verhaal 22 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
8 augustus 1973
Naam Overig in Tekst
Jan Hepkes   
Jan   
Westereinder   
Naam Locatie in Tekst
Ljouwert   
Leeuwarden   
Grins   
Groningen   
De Westerein   
Zwaagwesteinde   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21