Hoofdtekst
Op in saterdei-to-moarn kaem Jehannes mei tsiis by my. Hy sei: "Mast ek tsiis ha?"
Ik sei: "Né, Jehannes, ik ha noch wol tsiis."
"Nou," sei er, "dat sizze jo al, mar hwat jo noch ha mei gjin neamen hite. Dat is mar sa'n lyts hoekje, sjoch mar ris."
Doe gong ik nei de kast ta en wrachtich, dêr lei mar in hiel lyts hoekje tsiis mear.
Ik sei: "Jo ha gelyk, Jehannes, ik ha gjin tsiis mear."
"Ja," sei er, "dat wist ik wol." (mar hoe wist er dat?)
Ik sei: "Né, Jehannes, ik ha noch wol tsiis."
"Nou," sei er, "dat sizze jo al, mar hwat jo noch ha mei gjin neamen hite. Dat is mar sa'n lyts hoekje, sjoch mar ris."
Doe gong ik nei de kast ta en wrachtich, dêr lei mar in hiel lyts hoekje tsiis mear.
Ik sei: "Jo ha gelyk, Jehannes, ik ha gjin tsiis mear."
"Ja," sei er, "dat wist ik wol." (mar hoe wist er dat?)
Beschrijving
Vrouw meent genoeg kaas te hebben, maar kaaskoopman zegt dat ze nog maar een klein stukje heeft. Dat blijkt waar te zijn als ze gaat kijken.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1087, verhaal 6 (Archief Meertens Instituut)
Commentaar
21 maart 1974
Naam Overig in Tekst
Jehannes 
Jehannes 
Johannes
Johannes
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21