Hoofdtekst
Jan Hepkes fan Surhústerfean bileefde, neffens syn sizzen, altyd nuvere dingen. Op in moarn kaem er fan 't bêd, doe lei de snie sa heech, dat hy koe der net út komme. It wie piktsjuster yn 'e hûs.
Jonge, tocht Jan, ik bigjin mar to graven, dan sil 'k altyd wol ergens tolânne komme. Doe groef er in tunnel yn 'e snie.
Doe't er in hiel ein groeven hie, doe hearde er praten.
Doe trof er twa man, dy wienen ek oan 't graven, krekt lyk as hy. Hja seinen: "Wy komme fan Koatstertille."
Doe naem Jan har mei om in bakje kofje.
Jonge, tocht Jan, ik bigjin mar to graven, dan sil 'k altyd wol ergens tolânne komme. Doe groef er in tunnel yn 'e snie.
Doe't er in hiel ein groeven hie, doe hearde er praten.
Doe trof er twa man, dy wienen ek oan 't graven, krekt lyk as hy. Hja seinen: "Wy komme fan Koatstertille."
Doe naem Jan har mei om in bakje kofje.
Onderwerp
VDK 1889W* - Tunnels door de sneeuw 
VDK 1889W* - Tunnels door de sneeuw 
Beschrijving
Jan Hepkes kan het huis niet uit door hoge sneeuw. Na een tijd graven stuit hij op twee mannen uit een dorp verderop die ook aan het graven zijn.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1091, verhaal 13 (Archief Meertens Instituut)
Commentaar
1 april 1974
Tunnels door de sneeuw
Naam Overig in Tekst
Jan Hepkes
Jan Hepkes
Jan
Jan
Naam Locatie in Tekst
Surhústerfean
Surhústerfean
Surhuisterveen
Surhuisterveen
Koatstertille
Koatstertille
Kootstertille
Kootstertille
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21