OVER0572

Een backers weduwe tot Utrecht hielde de neering aen, daertoe gebruyckende haer man saligers knecht. Die siende dat sijn vrouw hem nodig hadde. dachte haer eens op sijn weeuwenaers te vrijen. Hij quam gelaerst en gespoort in haer kamer. Sij siende wat hij seggen wilde, swoer dat sij daer anders gestelt was als andere. R. 'Hoe dan?' R. 'Ick heb er tanden in.' De bloet ging daerop heen. De vrouw buyten komende, wierdt van de meyt (die dit gehoort hadde ende daerover meende te bersten van lachen) gevraegt of het oock waerachtig waer was dat sij aen de knecht geseyt hadde. R. 'Ja, inderdaet. R. 'Soo geloof ick bij mijn siel, dat ick er kiesen in sal krijgen, sulcken jeucking als ik er geduerig in voele.

Een bakkers weduwe werkte samen met haar man zaligers knecht in de bakkerij. Deze wilde haar vrijer wel zijn en kwam klaar voor de strijd haar kamer binnen. De weduwe zei toen, dat zei daar anders gesteld was dan anderen: ze had er tanden in. Dat schrok de knecht af en hij ging we. De meid lachte zich slap en vroeg de vrouw of het waar was. Toen de vrouw dat bevestigde, zei de meid dat ze geloofde dat ze er kiezen in zou krijgen omdat ze er steeds zo'n jeuk voelde.

Aernout van Overbeke, Anecdota sive historiae jocosae. Ed. R. Dekker, H. Roodenburg en H.J. van Rees. Amsterdam 1991

Derde kwart zeventiende eeuw

Utrecht    Utrecht   

2013-03-01 14:46:20