Hoofdtekst
V. VAN RAET OFT MEDECINE TEGHEN ALLE BECORINGE DES VIANTS.
Sanctus Gregorius scrijft: "Het was een heilich bisscop die quam met sijn[en] volke riden in een stat, ende daer en vant hi gheen bequame herberge dan een woeste woenighe, daer langen tijt niemant in ghewoenen en mochte, want die duvels quamen daer alle nachte ende maecten daer groete gheruchte. Doen die lieden dit den bisschop seiden, doen antworde hi ende seide: "Onse here es mechteger dan die duvlen. Wij sijn inden handen ons heren. Ic wille hier sijn". Alst quam in de nacht ende die bisscop lach en sliep, doen quamen die duvlen ende maecten groete gheruchte. Nu briescheden sij als leuwen, nu bleten sij als ezelen oft als ossen, nu creten si als verkene, dan soe floyten si als a[d]deren oft slanghen, ende des ghelike ontellijc. Als die bisscop van desen gheruchte ontwakende wert, soe bleef hi onversaecht, ende sprac totten duvelen die woerde die in den psalme staen: "Ghi vermalediden duvlen, doen ghi inder gloriën ende in eeren waert, doen en bekinde ghijs niet. Daer omme soe sijt ghi ghelijc geset den sotten beesten, ende sijt dien ghelijc gheworden. Ende daer om en kundi anders niet singhen oft luden dan als uwen ghelike. Ghi en hebt over ons geen macht. Cristus es ons behouder; wij en gheven om uwe verveernisse niet'. Doen die duvels dese woerden hoerden, doen schaemden si hem, ende voeren van daer ende en dorsten nummermeer daer weder comen. Ende voert aen soe woenden daer andere menschen sonder anxt.
Sanctus Gregorius scrijft: "Het was een heilich bisscop die quam met sijn[en] volke riden in een stat, ende daer en vant hi gheen bequame herberge dan een woeste woenighe, daer langen tijt niemant in ghewoenen en mochte, want die duvels quamen daer alle nachte ende maecten daer groete gheruchte. Doen die lieden dit den bisschop seiden, doen antworde hi ende seide: "Onse here es mechteger dan die duvlen. Wij sijn inden handen ons heren. Ic wille hier sijn". Alst quam in de nacht ende die bisscop lach en sliep, doen quamen die duvlen ende maecten groete gheruchte. Nu briescheden sij als leuwen, nu bleten sij als ezelen oft als ossen, nu creten si als verkene, dan soe floyten si als a[d]deren oft slanghen, ende des ghelike ontellijc. Als die bisscop van desen gheruchte ontwakende wert, soe bleef hi onversaecht, ende sprac totten duvelen die woerde die in den psalme staen: "Ghi vermalediden duvlen, doen ghi inder gloriën ende in eeren waert, doen en bekinde ghijs niet. Daer omme soe sijt ghi ghelijc geset den sotten beesten, ende sijt dien ghelijc gheworden. Ende daer om en kundi anders niet singhen oft luden dan als uwen ghelike. Ghi en hebt over ons geen macht. Cristus es ons behouder; wij en gheven om uwe verveernisse niet'. Doen die duvels dese woerden hoerden, doen schaemden si hem, ende voeren van daer ende en dorsten nummermeer daer weder comen. Ende voert aen soe woenden daer andere menschen sonder anxt.
Beschrijving
Een heilige bisschop vond in een stad geen herberg, maar wel een verwilderde woning. Daar woonde niemand, maar iedere avond kwamen daar duivels die veel lawaai maakten. De bisschop wilde toch daar blijven. 's Nacht kwamen de duivels met veel kabaal. De bisschop werd er wakker van en sprak de woorden dat zij gelijk zijn aan de dieren en geen macht hebben over hen. De duivels schroken daar van en vertrokken uit schaamte , waarna ze nooit meer terugkwamen. Nu wonen er andere mensen in de woning.
Bron
De Vooys, C.G.N., Middelnederlandse stichtelijke exempelen, Zwolle 1953, pagina 54-55
Commentaar
15de eeuw
De bisschop spreekt een psalm over de duivels uit. Dit was psalm 49. Het is herkenbaar aan vers 21: "De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan."
Naam Overig in Tekst
Gregorius 
Gregorius 
Christus
Christus
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20